[FIC] Hiddlesworth [ChrisXTom]#3 Travel Trip

ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงจิตนาการของผู้แต่ง

หรืออาจจะเป็นฟิคชั่นที่แปลมา

ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ตัวละครเสื่อมเสียใดๆทั้งสิ้น

 อ่านเพื่อความบันเทิง นะแจ๊ะ

My Tumblr : http://jrashiddlesworth.tumblr.com/

FB : https://www.facebook.com/yujean.rasmason

Twitter : https://twitter.com/YuJeanN

Exteen : http://rasmason2.exteen.com

Page : https://www.facebook.com/hiddlesworthfangirl?ref=hl

Wordpess : https://jrasmason.wordpress.com

C : Chris H. X Tom H.

R : M

G : Romantic

L : Thai

W : Yujean Rasmason

 

***********************************

 

 

 

คริสนั่งดื่มเบียร์แก้วใหญ่อยู่คนเดียวตรงโต๊ะไม้ขณะนั่งรอเผื่อใครบางคนจะเดินเข้ามา ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าทอมจะมาไหม แถมยังไม่รู้เลยว่าทอมพักอยู่ที่ไหน อาจจะเป็นสักที่ในเมืองอาจจะไม่ได้เจอกันแล้วก็เป็นได้..นั่นถือว่าร้ายที่สุดหละนะ ชายหนุ่มคิดขำๆกับความเพ้อเจ้อเล็กน้อยของตัวเองในเรื่องนี้ก่อนจะกระดกเบียร์ดื่มอีกจนเกือบหมด พลางมองดูบรรยากาศรอบๆที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมากมาย มีการเล่นดนตรีและมีคนกำลังเต้นรำกันอย่างมีความสุข ส่วนเขาก็นั่งเซ็งได้แต่มองดูคนอื่นๆสนุกกัน หรือจะออกไปเต้นกับคนอื่นๆดี ที่นี่ไม่ใช่บาร์แบบคล้ายผับหรืออะไรแบบนั้น แต่เป็นแบบคล้ายบาร์เบียร์แบบย้อนยุคเสียมากกว่า เพลงก็เลยเป็นเพลงคันทรี่จังหวะเร็วภายใต้แสงสีส้มอ่อนให้ความรู้สึกอบอุ่น

 

คริสกระดกเบียร์ขึ้นดื่มอีกพลางมองเวลาที่ตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว ทอมก็ยังไม่มาบางทีเจ้าตัวอาจจะไม่อยากมาเจอเขาจริงๆก็ได้ นี่เขามันไม่น่าไว้ใจนักใช่ไหมเนี่ย อุตส่าห์ตัดใจยอมเป็นแค่เพื่อนแล้วแท้ๆเชียว คริสถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วดื่มอีกจนหมด ลุกขึ้นเพื่อเอาเบียร์ไปเติมโดยไม่ต้องเสียเวลาให้สาวเสิร์ฟมาลำบากกับโต๊ะเขา

 

“อารมณ์ไม่ดีหรือไง คริส”เสียงบาร์เทนเดอร์ที่เดินมาหยิบแก้วเบียร์ไปเติมพูดขึ้น

 

“นิดหน่อยครับ”

 

“ร่าเริงเข้าไว้ สนุกสนานเข้า นานๆทีนายจะแวะมาที่นี่ งานที่อังกฤษเป็นไงมั่ง”ชายวัยกลางคนถามขณะยื่นแก้วเบียร์ให้เขา

 

“ดีครับ ทุกอย่างกำลังโอเคเลย แล้วคุณละครับ..แลมเคยเล่าให้ฟังว่าคุณเข้าโรงพยาบาลเมื่อเดินก่อน โอเคแล้วนะ?”เขาถามออกไป ทำให้ชายร่างท้วมขำออกมา

 

“น้องชายนายก็เว่อร์ไป รถล้มนิดหน่อย ตอนนี้ฉันแข็งแรงจะตายดูสิ”เขาบอกพลางยกแขนให้ดู “ทานอะไรหน่อยไหม? วันนี้มีสเต็กเนื้อวัวด้วยนะ”

 

“ไม่ครับ ผมรอเพื่อนอยู่”คริสบอกพลางถอนหายใจเล็กน้อยขณะมองไปที่ประตูร้าน ก่อนจะแทบเด้งตัวขึ้นมาเมื่อเห็นชายหนุ่มที่เขากำลังนั่งรออยู่เปิดประตูเข้ามาในร้าน ทอมอยู่ในชุดเสื้อสเว็ตเตอร์สีดำพอดีตัวกับกางเกงขายาวสีดำเหมือนกัน มันยิ่งขับให้ผิวขาวเหมือนลูกพีชน่ากินนั่นเด่นขึ้นกว่าเดิม เขาลุกขึ้นยืนและยกมือเพื่อให้ทอมเห็น ทำให้เจ้าตัวรีบเดินมาทางเขาผ่านเหล่าคนที่กำลังร้องรำทำเพลงกันอยู่

 

“ไง..”เขาอดยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อได้เห็นดวงตาสีเขียวสวยของอีกฝ่ายอีกครั้ง ซึ่งทอมก็ยิ้มกลับมาให้เขา

 

“ขอโทษนะที่มาช้า ฉันมัวแต่หลงทางอยู่”ทอมตอบเสียงเบาอย่างอายๆแต่เขากลับรีบส่ายหน้าทันทีในเชิงว่าไม่เป็นอะไร

 

“เอ่อ…ดื่มอะไรไหม?เบียร์ที่นี่อร่อยมาก นายดื่มหรือเปล่า?”เขาถามออกไป ซึ่งทอมก็พยักหน้าตกลงเขาจึงหันไปสั่งเบียร์เพิ่มอีกแก้วใหญ่ ก่อนจะบอกทอมว่าเขาจองโต๊ะเอาไว้แล้ว ทำให้ทั้งคู่เดินออกมาจากเคาน์เตอร์ตัวยาว คริสวางเบียร์ลงตรงหน้าชายหนุ่มขณะพยายามคิดเรื่องที่จะชวนคุยไปด้วย

 

“สรุปแล้วนายได้ที่พักที่ไหนหรือ?”เขาถามออกไปพลางมองดูมือเรียวขาวที่ยกแก้วเบียร์แก้วใหญ่ขึ้นดื่ม

 

“บ้านพักที่อยู่ใกล้ๆกับร้านที่นายไปส่งฉันในตอนแรก เขาบอกว่ามีบ้านเป็นหลังว่างก็เลยตัดสินใจพักที่นั่น”ทอมบอก ทำให้เขาอดจะตื่นเต้นขึ้นมาไม่ได้

 

“คงไม่ใช่ที่พักที่สาวสวยผมทองแนะนำหรอกใช่ไหม”เขาแทบจะอดยิ้มไม่ได้เลยเมื่อเห็นสีหน้าของทอมที่อ่านง่ายเอามากๆว่าเขารู้ได้ยังไง

 

“ใช่ครับ เธอชื่อคริสตี้”

 

“ที่พักเดียวกับฉันเลย ฉันก็จองที่พักแบบบ้านเป็นหลังเอาไว้ เกือบขวาสุด”เขาบอกนั่นทำให้ทอมตาโตขึ้นมาด้วยความแปลกใจ

 

“ไม่จริงน่า ติดกับของผมเลย บังเอิญจริงๆเลยนะครับ”ชายหนุ่มบอกอย่างตื่นเต้นต่างกับเขาที่ขำออกมาเบาๆ ดูท่าว่าจะเสียเบียร์สองเหยือกให้กามเทพสาวจริงๆซะแล้วสิ

 

“งั้นนายกินได้เต็มที่เลยนะ ฉันพานายกลับเอง”เขาบอกพลางยกมือขึ้นเรียกสาวเสิร์ฟ

 

“ผมคอแข็งนะครับ”ทอมแอบลอบมองชายหนุ่มตัวสูงใหญ่ตรงหน้าที่ยังไม่ได้จิบเบียร์เลย ซึ่งกำลังสั่งมันทอดเพื่อมากินกับเบียร์ ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าคริสจะอยู่ที่เดียวกับเขา รู้แบบนี้ขอไปด้วยตั้งแต่แรกก็ดี จะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาแบบนี้ ชายหนุ่มยู่หน้านิดๆก่อนจะกระดกเบียร์ขึ้นดื่มต่อ

 

“รสชาติดีใช่ไหมล่ะ”คริสบอก

 

“ครับ อร่อยมากเลย”

 

“จะลองแบบเป็นช็อตไหม อร่อยเหมือนกันนะแต่มันอาจจะแรงหน่อย”คริสถามออกมาอีก ซึ่งเขาก็ได้แต่ยิ้มออกไปกับคนที่ดูจะขี้เป็นห่วงซะเหลือเกิน

 

“ผมคอแข็งมากนะครับ มาเลี้ยงเบียร์ผมแบบนี้อาจจะไม่คุ้มก็ได้”ทอมขำออกมาเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเลิกคิ้วขึ้นมาอย่างไม่เชื่อ

 

“ฉันคอแข็งเหมือนกันนะทอม ไม่มีใครดวลเบียร์แล้วชนะฉันเลยสักคน”ชายหนุ่มตัวสูงบอกอย่างภูมิใจ พยายามเรียกเสียงหัวเราะหวานๆน่าฟังนั่นอีก และมันก็ได้ผลเมื่อทอมขำออกมาพร้อมกับสายตาสีสวยที่มองเขาอย่างท้าทายเล็กๆ และเขาชอบมันเป็นบ้า! ชอบทุกครั้งเวลาทอมมองเขาด้วยสายตาดื้อรั้นปนท้าทายนิดๆ มันช่างน่าค้นหาและน่ากำราบให้อยู่หมัด แถมยังยั่วยวนอีกต่างหาก

 

“ลองดูสักตั้งไหมครับ”คริสอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้กับน้ำเสียงหวานๆของอีกฝ่าย ก่อนที่ลิ้นชื้นจะแลบออกมาเลียริมฝีปากแห้งผาก เมื่อสาวเสิร์ฟเอามันทอดมาให้ เขาก็สั่งน้ำสีฟ้าสวยเป็นจำนวน10ช็อตทั้งเขาและทอมคนละ5 เขาไม่รู้หรอกว่าใส่อะไรลงไปบ้าง แต่มันอร่อยและแรงใช้ได้

 

“ใครแพ้ต้องตอบคำถามของอีกฝ่ายนะ”คริสบอกเพราะเขามั่นใจว่าเขาไม่แพ้แน่นอน เขานะไวอย่างสุดๆในเรื่องแบบนี้ ซึ่งทอมก็ดูจะมั่นใจเหมือนกันเมื่อชายหนุ่มพยักหน้าตกลงโดยแทบไม่มีท่าทางเขินอายแบบช่วงแรกๆ

 

คริสลอบมองใบหน้าของอีกฝ่ายที่ขึ้นสีแดงเล็กน้อยไปจนถึงใบหูคาดว่ามาจากเบียร์แก้วใหญ่ที่ดื่มไปเมื่อกี่ ก่อนเขาจะละสายตามายังถาดเงินพร้อมน้ำสีฟ้าสวยในแก้วใบเล็กจำนวนสิบแก้วที่ตอนนี้วางอยู่ตรงหน้าของทั้งคู่ เขาล่ะอยากเห็นอีกฝ่ายให้มากกว่านี้ ในหลายๆมุม มันคงน่ารักอย่างที่เขาคิดแน่นอน

 

“พร้อมน่ะ…3…2…1..”คริสหยุดไปแปปหนึ่ง “ไป!”

 

ทั้งสองคนเอื้อมมือออกไปหยิบแก้วใบแรกขึ้นมาดื่มจนหมดก่อนจะคว่ำแก้วที่ว่างลงกับถาดและเริ่มไปยังแก้วต่อไป โดยที่ไม่มีใครยอมลดความเร็วลงเลย ความร้อนวาบในคอกับรสหวานของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้ชายหนุ่มรู้สึกพอใจไม่ใช่น้อย แต่ที่พอใจกว่าก็คือสายตากลมโตสีเขียวที่มองสบกับเขาตลอดด้วยแววท้าทายไม่แม้แต่จะหลบตา มันยิ่งทำให้เขาเครื่องร้อนเข้าไปอีก ทอมไม่ได้เร็วน้อยกว่าเขาเลยแม้ว่าตอนนี้จะมาถึงแก้วที่3แล้วก็ตาม ซึ่งเขาก็พยายามเร่งความเร็วเข้าไปอีกทำให้ทอมรีบเร่งตามมา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีคนที่สูสีกับเขาซะด้วย แถมยังเป็นคนตัวเล็กกับใบหน้าน่ารักๆอีกต่างหาก

 

ปึก..

 

“ฉันชนะ”เสียงวางแก้วสุดท้ายของคริสดังขึ้นตามด้วยไม่ถึงเสี้ยววิที่ทอมคว่ำแก้วของตัวเองลง ชายหนุ่มร่างสูงยกยิ้มก่อนจะขำออกมาเมื่อทอมขำออกมาก่อน เห็นไหมว่าเขาบอกแล้วว่าเขาเร็วกว่า แถมแต่ละช้อตก็ดูจะแรงไม่เปลี่ยนเลยจริงๆแต่ทอมก็ยังดูท่าทางสบายๆเหมือนเดิม จะมีก็แต่ใบหน้าขาวเนียนที่ตอนนี้แดงระเรื่อมากกว่าเดิม

 

“แพ้ซะแล้ว..”ทอมถอนหายใจออกมาแผ่วเบาขณะอมยิ้มมองผมราวกับว่ารู้เรื่องอะไรดีๆแต่ปิดบังเอาไว้

 

“นายต้องตอบคำถามฉันด้วย”ผมบอกออกไปซึ่งทอมก็พยักหน้าเล็กน้อย

 

“ถามมาได้เลยครับ…”

 

“ฉันอยากรู้ว่านายเป็นใคร?”เขาถามออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำให้ชายหนุ่มขำออกมาด้วยน้ำเสียงที่เขาคิดว่าเซ็กซี่ที่สุด

 

“ผมไม่ใช่ผู้ร้ายข้ามแดนนะครับคุณตำรวจ ผมชื่อทอมครับ…โทมัส ไฮเดสตัน อายุ28ปี..เป็นนักเขียนอิสระ อยู่ที่อังกฤษครับ”ทอมบอกยิ้มๆ ซึ่งเขาก็ค่อนข้างพอใจที่ได้นามสกุลที่เหมาะกับชื่อเพราะๆของอีกฝ่าย แม้ว่าทอมจะแก่กว่าเขาเกือบสองปี ไม่เป็นไร ไม่แคร์เรื่องอายุ

 

“แล้ววันเกิดนายหละ?”เขาถามอีก ซึ่งทอมก็เลิกคิ้วขึ้นขณะอ้าปากเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง ก่อนสายตาสีเขียวสวยจะเหลือบขึ้นมามองเขาเหมือนเด็กๆที่มีของเล่นใหม่เอามาอวด

 

“หนึ่งยก ต่อหนึ่งคำถามสิครับ…”เขาอดเลิกคิ้วกับคนช่างยั่วตรงหน้าไม่ได้ มันยิ่งทำให้เขาเลือดร้อนเข้าไปใหญ่เมื่อคิดว่าจะต้องกำราบลูกแมวน้อยให้ยอมให้ได้ ยังไงซะคืนนี้เขาจะต้องไม่ได้กลับไปแค่ชื่อเพราะๆกับนามสกุลแน่นอน

 

 

 

 

/*/

 

 

 

 

“ทอม…ฉันยอมรับว่านายคอแข็งเอามากๆ แต่ตอนนี้นายต้องให้ความร่วมมือกับฉันนิดหนึ่งนะรู้ไหม? กุญแจอยู่ไหน”เขาถามออกมาพลางขำไปด้วยเมื่อคนตัวสูงที่ก่อนหน้านี้ยังเป็นเด็กหนุ่มช่างท้าทายอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นลูกแมวน้อยจ้องจะหลับอย่างเดียวเลย หลังจากที่เขาและทอมแข่งกันไม่รู้ว่ากี่ยก รู้แค่ว่าตอนนี้เขาทึ่งตัวเองเอามากๆที่มีสติสามารถลากตัวเองบวกกับคนตัวเล็กกลับมาที่พักด้วยได้ มันดึกแล้วและเขาไม่อยากรบกวนพนักงานคนอื่นๆสักเท่าไร ทอมเมามากกว่าเขาเยอะ ถึงขนาดที่ว่าเขาต้องประคองตัวไว้ตลอด และเขาก็ค่อนข้างยินดีที่จะทำ ใครจะไม่อยากล่ะทั้งได้กอด..ไม่ใช่  เขาแค่ได้โอบเอวของอีกฝ่ายเพื่อการทรงตัว ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แม้ว่าทอมจะไม่ได้ตัวเล็กร่างบางแบบสาวๆ แต่เอวของทอมช่างดูพอดีสำหรับมือเขาสุดๆ โอเค…เขาคิดอะไรแปลกๆอีกแล้ว

 

“คริส…นั่งก่อนได้ไหม…”เขาได้ยินเสียงหวานอู้อี้ของคนที่พูดอยู่ตรงไหล่ของเขาทำให้เขาค่อยๆพยุงตัวชายหนุ่มให้นั่งลงบนเก้าอี้ไม้หน้าที่พักของทอม

 

“กุญแจทอม..”เขาถามออกไปอีก ทำให้อีกคนพยักหน้าไปทางกระเป๋ากางเกง เขาพยายามตั้งสติให้มากกว่าเดิมแม้ว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เขาก็ไม่ได้มีสติมากไปกว่าคนบนเก้าอี้นักหรอก แต่เพื่อที่เขาจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงทอมและไม่ไปจับโดนอะไรที่ไม่ควรเข้า ก็ควรต้องตั้งสติเล็กน้อย

 

เมื่อได้กุญแจมาแล้วด้วยหัวใจที่เต้นรัวไม่เป็นจังหวะเขาก็พยายามประคองร่างของอีกฝ่ายให้ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ พาเข้าไปในตัวบ้านพร้อมกับบทสนทนาที่อธิบายสภาพของพวกเขาในตอนนี้ และทอมก็ขำออกมาอย่างเห็นด้วยเต็มที่ ท่อนแขนแข็งแรงค่อยๆปล่อยตัวเล็กลงบนเตียงนุ่มหลังใหญ่ขณะที่ทอมแทบจะไม่ลืมตาเลยแม้แต่น้อย เขาพยายามให้อีกฝ่ายอยู่ในสภาพดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนจะยืนขึ้น

 

“ทอม..ฉันจะกลับห้องพักแล้วนะ..”เขาหลับตาพยายามตั้งสติ ทำให้คนบนที่นอนลืมตาขึ้นมามองเขา สายตากลมโตสีเขียวสวยที่เขารู้สึกว่ามันดูจะยั่วยวนหนักกว่าเดิมเมื่อมองจากมุมนี้

 

“ฉันไปส่ง…”ทอมทำท่าจะลุกขึ้นทำให้เขารีบดันอีกฝ่ายให้ลงไปนอนเหมือนเดิม ซึ่งเขาล่ะอยากจะลงไปนอนด้วยจริงๆ ง่วงเป็นบ้า

 

“ฉันไม่เป็นไรทอม นายนอนเถอะ เจอกันพรุ่งนี้”เขายิ้มออกมาก่อนจะเดินออกมาจากห้องของทอมที่คาดว่าน่าจะหลับไปแล้ว ปิดประตูและเดินให้ตรงที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อตรงไปยังที่พักของตัวเองที่อยู่ห่างจากบ้านทอมแค่2เมตรกว่าๆ ใจจริงเขาก็อยากจะขอนอนโซฟาที่ห้องทอมไปเลยด้วยซ้ำถ้าบ้านเขาอยู่ห่างกว่านี้สักหน่อย เสียดายเล็กๆแต่ก็โอเค ยังไงเขาก็ไม่ใช่ว่าจะไว้ใจตัวเองนักหรอก เดี๋ยวเผลอไปทำอะไรแปลกๆเข้าจะเป็นเรื่องเปล่าๆ พรุ่งนี้ค่อยชวนทอมไปหาอะไรกินแล้วกัน แต่ตอนนี้ขอนอนก่อน

 

 

**********

 

ขอบคุณทุกๆคนมากค่าาาาาาาาา