[FIC] Thorki [ThorXLoki]#Spe King of mind

ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงจิตนาการของผู้แต่ง

หรืออาจจะเป็นฟิคชั่นที่แปลมา

ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ตัวละครเสื่อมเสียใดๆทั้งสิ้น

 อ่านเพื่อความบันเทิง นะแจ๊ะ

My Tumblr : http://jrashiddlesworth.tumblr.com/

FB : https://www.facebook.com/yujean.rasmason

Twitter : https://twitter.com/YuJeanN

Exteen : http://rasmason2.exteen.com

Page : https://www.facebook.com/hiddlesworthfangirl?ref=hl

Wordpess : https://jrasmason.wordpress.com

 

C : Thor O. X Loki L.

R : M

G : Romantic

L : Thai

W : Yujean Rasmason

 

********************************

 

2 YEAR LATER 

 

โลกิรีบสาวเท้าเดินให้เร็วมากยิ่งขึ้นกับเสียงร้องไห้จ้าดังมาจากห้องของเด็กเล็ก ลูกแฝดทั้งสองของเขาที่ชายหนุ่มยอมปล่อยไว้ตามลำพังกับกษัตริย์แห่งแอสการ์ตที่อาสาเฝ้าให้ระหว่างที่เขาไปหาเสื้อผ้าเพื่อเตรียมอาบน้ำ ฝ่ายมานานพอสมควรแล้วหลังจากครั้งนั่นที่เขาตกลงแต่งงานกับธอร์ งานแต่งงานของเขาทั้งสองถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่และผู้คนต่างยินดี ประชาชนมีแง่คิดที่เปลี่ยนไปเยอะกับยักษ์น้ำแข็งหลังจากที่เขาจัดการเรื่องส่งแร่มาจากโยทันไฮน์ คนที่นี่แม้จะไม่ถึงขั้นรักแต่ก็ไม่มีใครรังเกียจ เขาดีใจมากและอยู่อย่างมีความสุขมาตลอดนับแต่ตอนนั่นและเขามั่นใจว่ามันจะเรียกว่าตลอดไป

 

ชายหนุ่มผลักบานประตูออกช้าๆแอบมองว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเห็นชายหนุ่มร่างกายสูงใหญ่แต่กลับนั่งอยู่บนพื้นคอมตัวลงไปต่ำมากเพื่อคุยกับเด็กตัวเล็กคนหนึ่งอยู่ จากที่โกรธๆเขาก็ดันโกรธไม่ลงเมื่อเห็นธอร์ที่ปกติจะมีสีหน้าดุดันและไม่เกรงกลัวใคร ตอนนี่กับเลิกคิ้วอย่างตื่นตระหนกกับลูกสาวของพวกเขา เคเทียลที่ตอนนี่อ้าปากร้องไห้จ้าไม่สนใจแม้ว่าธอร์จะพยายามพูดอะไรบางอย่างอยู่ก็ตามที ต่างกับธาร์รันที่นั่งเล่นม้าไม้อยู่ข้างๆพลางมองน้องสาวที่ร้องไห้จ้าและคุณพ่อสลับกันอย่างไม่เข้าใจ

 

“พ่อขอโทษ พ่อไม่ได้ตั้งใจเชื่อพ่อเถอะนะ หยุดร้องก่อนที่พ่อเจ้าอีกคนจะได้ยิน”เขาอมยิ้มกับมือใหญ่ที่ยกขึ้นลูบผมสีดำของเด็กสาวอย่างเก๋ๆกังๆ เห็นดวงตาสีฟ้ากลมโตรือด้วยน้ำตาอีกครั้งและร้องออกมาอีกจนเห็นธอร์ถอนหายใจยาวและพยายามพูดต่อ

 

“เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่เก่งเจ้าก็ยังบังคับให้พ่อเสกดอกไม้ให้ดู พ่อจะหาให้เจ้าใหม่นะดวงใจของพ่อ”ธอร์ลูบแขนเล็กๆเบาๆให้เคเทียลเย็นลงแต่เหมือนอีกคนจะไม่ฟังเลยซักนิด ทำให้เขาแอบปิดประตูและเดินเข้ามาใกล้เล็กน้อย

 

“ธาร์รันช่วยพ่อบ้างสิ เจ้าเป็นบุรุษต้องปลอบสตรีเป็น”เขาเห็นธอร์เอื่อมมือมาอุ้มเด็กชายผมทองขึ้นมาจนดวงตากลมสีเขียวหันไปมองอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะถูกวางลงตรงหน้าเคเทียลที่ร้องไห้อยู่

 

“ปลอบสิๆ ช่วยพ่อด้วย”ธอร์ใช้ปลายนิ้วดันแก้มยุ้ยๆของเด็กชายที่หันมามองหน้า และดูเหมือนเจ้าตัวจะติดใจจนดันไม่หยุด แม้ว่าธาร์รันจะเริ่มเบ้ปากแต่ธอร์ก็ยังจิ้มต่อไปจนในที่สุดเด็กชายก็ร้องไห้จ้าออกมาอีกคน เสียงร้องดังระงมทำให้เขาหัวเราะออกมาเบาๆกับธอร์ที่อ้าปากค้างเหมือนทำอะไรไม่ถูก

 

“พวกเจ้าจะร้องไห้ไม่ได้นะ ในฐานะที่ข้าเป็นพ่อ ข้าขอสั่ง…นะ…นะเชื่อพ่อเถอะ…”ชายหนุ่มลูบหัวของเด็กทั้งสองเบาๆพร้อมน้ำเสียงที่อ่อนลงจนเรียกได้ว่ายิ่งกว่าประโยคขอร้องเสียอีก

 

“ท่านทำให้ลูกร้องไห้หรือฝ่าบาท!!”เขาแกล้งทำเสียงดุจนธอร์ตัวแข็งทือ ปั้นหน้านิ่งและสายตาเขียวปัดมองคนที่ค่อยๆหันมามอง เขารีบเดินเข้าไปใกล้และคุกเข่าลงข้างๆเด็กทั้งสองที่คลานมาหาเขา

 

“ข้าเปล่า ข้าแค่…บางทีลูกอาจจะหิวนม”ธอร์พยายามพูด ถอนหายใจและคอตกกับเด็กน้อยที่ยังร้องไห้ในตอนนี่ เขาลูบหัวทุยๆทั้งสองอย่างรักใครและบอกให้ธอร์อุ้มทั้งสองขึ้นมา ชายหนุ่มแทบจะทำตามด้วยมือเดียวรวบเด็กแฝดที่ร้องไห้ระหว่างที่เขาโบกมือไปมาเสกดอกไม้หลากสีและให้มันหายไป เคเทียลเป็นคนแรกที่เห็นและเริ่มหัวเราะออกมา ตามด้วยธาร์รันที่เริ่มหยุดร้องและหัวเราะออกมา

 

“นี่คือเหตุผลที่ท่านควรจะเรียนเวทมนต์ ธอร์”เขาพึมพำ เปลี่ยนเป็นเสกม้าตัวเล็กให้วิ่งไปมาและวิ่งหายไป หยิบผ้าขึ้นมาเช็ดแก้มให้เด็กๆทั้งสองแม้จะไม่มองแต่ก็เห็นด้วยหางตาว่าคนตัวสูงที่อุ้มเด็กน้อยอยู่กำลังยิ้มมาให้เขาและจ้องมาจนเขาช้อนตาขึ้นมอง

 

“ข้ารักเจ้า”เขาชะงักมือเล็กน้อยกับน้ำเสียงทุ้มต่ำแต่ทำเอาเขารู้สึกดีวาบไปถึงภายใน รู้ตัวเองว่าคงหน้าแดงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เขาเสดตุ๊กตาผ้าสองตัวใส่อ้อมกอดของเด็กทั้งสองและมองหน้าธอร์อย่างจริงจัง เขาไม่เคยเอาชนะสายตากรุ่มกริ่มยามที่อีกฝ่ายมองมาได้เลย ธอร์ขยิบตาให้เขาจนเขาอมยิ้มนิดๆ

 

“ฝ่าบาท จริงจังหน่อยสิ”เขาตีท่อนแขนกำยำแรงๆ ก้มหน้างุด “ข้าเองก็รักท่าน”เขาตอบ

 

“ข้าอยากมีลูกกับเจ้าอีก”ธอร์กระซิบ ก้มลงมาจูบแก้มของเขาแรงๆจนเขาเม้มปากระงับความอายที่มันพุ่งขึ้นสูงในใจ เหลือบตามองอีกคนและตีลงไปบนท่อนแขนแข็งแรงอีกรอบ

 

“ตอนนี่ข้าก็ตั้งท้องอยู่ ท่านต้องรออีก6เดือน”โลกิบอกอายๆ ธอร์เองก็เพียงแต่ยิ้มให้เขาด้วยแววรักใคร่ พาเด็กทั้งสองไปวางลงบนเปลก่อนจะเดินมารั้งเขาเข้าไปกอดเอาไว้ จูบลงบนหน้าผากของเขาจนโลกิเผลอตัวเงยหน้าขึ้น ใช้ท่อนแขนทั้งสองยกขึ้นโอบรอบลำคอแข็งแรง เคลียจมูกกับจมูกโด่งได้รูป ใช้มือลูบไปตามช่วงกรามสากระคายที่มีไรเครายิ้มๆ

 

“ข้ารู้ว่าพอเจ้าตั้งท้องทีไรแล้วดูจะยั่วขึ้นทุกที”ชายหนุ่มพึมพำชิดริมฝีปากของเขา ก่อนจะกดจูบลงมาและเขาเองก็จูบตอบเช่นกัน เผยอปากออกเล็กน้อยตอบรับลิ้นร้อนที่ลุกล้ำเข้ามา ครางเบาๆยามที่ชายหนุ่มรัดเขาเข้าไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงที่เขารัก

 

“ข้าขอโทษที่ขัดจังหวะ”เขาสะดุ้งและรีบถอยออกมาเมื่อได้ยินเสียงกระแอมเบาๆ หันไปมองดวงตากลมโตสีสวยและรอยยิ้มกริ่มอย่างรู้ทันของเฟรียสก้าจนเขายิ่งหน้าแดงหลุบตาลงต่ำ

 

“ท่านแม่..”ธอร์ครางอย่างขัดใจ เห็นหญิงสาวยกมือขึ้นกอดอกและเลิกคิ้วมองชายหนุ่มร่างสูง

 

“ข้า…ได้ยินเสียงหลานที่น่ารักของข้าร้องไห้ ฝ่าบาท”เขาอมยิ้มเมื่อเฟรียสก้าหรี่ตามองธอร์ที่ตอนนี่มองไปทางอื่นเหมือนหาข้อแก้ตัว

 

“ท่านเองคงจะหูฝาด”ธอร์ฉีกยิ้มกว้างจนเฟรียสก้าอมยิ้ม เธอเดินเข้ามาใกล้และเดินฝ่านธอร์เพื่อตรงไปยังเด็กน้อยทั้งสองที่นั่งเล่นตุ๊กตาผ้า พูดอะไรซักอย่างที่เขายังฟังไม่รู้เรื่อง

 

“ไหนดูสิหลานย่า น่ารักจริงๆเลย”เธออุ้มธาร์รันขึ้นมาแนบอก หอมแก้มนิ่มแรงๆและเปลี่ยนมาเป็นวางเด็กน้อยลงงไปเหมือนเดิม ตามด้วยอุ้มเคเทียลขึ้นมาหอมแก้มแรงๆบ้าง

 

“ไหนดูสิ ทานนมหรือยัง..แม่นมไปไหนหมดนะ”เธอพึมพำ เดินไปมาเพื่อหาผ้ามาเช็ดน้ำลายให้เด็กน้อย ธาร์รันเงยหน้ามองหญิงสาวพลางเอื่อมมือเล็กๆมาจับผมสีทองไปกัดเบาๆ

 

“แหม่ม ท่าทางจะหิว ย่าหานมให้ทานนะ”เขายิ้มกับภาพตรงหน้า ก่อนจะหันมาเมื่อรู้สึกถึงแรงรั้งบริเวณเอว ยิ้มให้ชายหนุ่มที่โอบเอวเขาไว้และแทบจะลากเขาออกมาจากห้องในตอนนี่ เขาหัวเราะกับท่าทางของธอร์แต่ก็ยอมตามออกมาเพราะอยากรู้ว่าอีกคนจะทำอะไรกันแน่

 

 

 

 

/*/

 

 

 

 

 

“ท่านคิดจะพาข้าไปไหนธอร์”โลกิหัวเราะเบาๆ

 

“ที่ที่ข้าจะได้ลวนลามเจ้าได้อย่างไม่มีคนขัดขวางยังไง”โลกิเลิกคิ้วมองคนที่พาเขาเดินจ้ำอ้าวไปตามทางเดินยาว เปิดประตูห้องหนึ่งเข้าไปและพาเขาเข้ามาด้วยอีกคน มันเป็นห้องที่ตอนแรกเขาถูกขังเอาไว้ที่นี่ เขาจำได้ดีว่าเป็นคืนแรกของเขาและธอร์ รุนแรง ป่าเถือนเต็มไปด้วยอารมณ์ แม้ว่าตอนนั่นจะแย่มากแต่ตอนนี่เขารักธอร์ อีกอย่างชายหนุ่มก็ดีขึ้นเยอะและเขาให้อภัยได้

 

“ข้าคิดถึงเจ้ามาก…จำครั้งที่ข้ามาพบเจ้าที่นี่ได้ไหม ครั้งที่ข้าทำเจ้าเจ็บ ข้าขอโทษ”เจ้าของเรือนผมสีทองพึมพำเบาๆ รั้งให้เขาลงมานั่งบนตักเมื่อชายหนุ่มนั่งลงบนเตียงนอน รู้สึกดีที่วงแขนของคนรักเขารัดอยู่รอบตัว เอียงใบหน้าซบลงกับหน้าผากของธอร์

 

“มันผ่านมาแล้ว ข้าดีใจที่ท่านไม่ทำร้ายข้าแล้ว”โลกิยิ้มออกมา จูบหน้าผากเทพสายฟ้าเบาๆ

 

“ข้าทำร้ายหัวใจข้าได้ยังไง”โลกิหน้าแดงขึ้นมากับน้ำเสียงทุ้มต่ำทรงสเนห์ที่เขามั่นใจว่าธอร์ค่อนข้าง…น้ำเน่า แม้ว่าเขาจะรักมันมากแต่ก็อดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายไปเรียนรู้มันมาจากใคร เขาคิดว่าน่าจะจากอีริคแน่นอน

 

“ท่านทำให้ข้ารู้สึกเลี่ยน”เขาถอนหายใจแล้วยิ้มออกมา “แต่ข้าชอบมันมาก”

 

“ข้าเองก็รักเจ้ามากเช่นกัน ใครเล่าจะว่าข้าเป็นหมีป่าได้แบบเจ้า ถ้าข้าเป็นหมีเจ้าควรเป็นอะไรดี”เขาแกล้งกลอกตากับคนที่จูบไปตามลำคอของเขา แม้ว่าจะไม่มีปัญหาอะไรในการอยู่นิ่งๆรับรสจูบอ่อนโยน เขารักเวลาที่ธอร์อ้อนเขาแบบนี่ มันดูน่ารักและทำให้หัวใจเขาพองโต

 

“..แม่หมีดีไหม”เขาหัวเราะเมื่อชายหนุ่มพึมพำตอบที่หลังใบหู ยันตัวออกมามองใบหน้าคมด้วยสายตารักใคร่ ยกมือขึ้นลูบใบหน้าคมและบีบจมูกโด่งแรงๆ

 

“ข้าเป็นนายพราน ปราบหมีดุร้าย”โลกิบอก

 

“ข้าจะเล่านิทานให้เจ้าฟัง นิทานเรื่องลูกหมูสามตัวกับหมาป่า ดีไหม”เขาหลับตารับรสจูบและแรงบีบเบาๆที่แขนเหมือนกับเอาใจ โลกิแค่อยู่นิ่งๆ

 

“ตอนจบเป็นยังไงหรือ?”โลกิครางถามเบาๆ

 

“ตอนจบก็ ลูกหมูตัวเล็กจับหมาป่ากินสำเร็จ และตกลงจะไม่ปล่อยหมาป่าไป…จับหมาป่าแต่งงานด้วยและหาเลี้ยงหมาป่า อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข”เขาขมวดคิ้วกับนิทานแปลกๆที่อีกฝ่ายพูดจนไม่แน่ใจว่าคำว่าหมาป่ากับลูกหมูในความคิดเขากับความคิดธอร์เป็นตัวเดียวกันไหม

 

“ใช่ลูกหมูตัวสีชมพูกลมๆกับหมาป่าเขี้ยวยาวหรือเปล่า”โลกิหรี่ตา

 

“ไม่ใช่ ลูกหมูตัวนี่มีกล้ามเป็นมัด หล่อเหล่าคมคายเหมือนข้า”ธอร์บอก มองคนบนตัดด้วยสายตาลวนลาม ไล่ดวงตาคมกริบสีฟ้าไปตามเรือนร่างขาวเนียนจนอีกคนหรี่ตามองเขามากยิ่งขึ้น

 

“และหมาป่าละ”เขาถาม

 

“สวยงามที่สุด เรือนผมสีดำสวย นัยน์ตาสีเขียวน่ารัก ริมฝีปากสีเชอร์รี่ ผิวขาวเหมือนเกร็ดหิมะ รู้ไหมว่าหมาป่าตัวนี่เจ้าเล่ห์แค่ไหน เพียงแค่เจอกันก็ขโมยหัวใจไปซะแล้ว”ธอร์พึมพำบอกเขา กระชับอ้อมกอดมากยิ่งขึ้นจนโลกิยิ่งหน้าแดงแต่ก็พยายามกลั้นยิ้มไว้

 

“หมายถึงหมาป่าขโมยหัวใจลูกหมูหรือ?”ชายหนุ่มเลิกคิ้ว

 

“ไม่ใช่ ข้าหมายถึงเจ้าที่ขโมยหัวใจของข้าไปตั้งแต่แรกเห็น และข้าไม่อยากได้คืน…”ธอร์บอก กุมมือชายหนุ่มขึ้นมาจูบเบาๆจนใบหน้าเขายิ่งขึ้นสี

 

“ข้าไม่สนหรอกว่าท่านจะอยากได้หัวใจท่านคืนจากข้าหรือไม่”โลกิพูดเสียงเรียบ พอใจกับอีกคนที่หมองลงเล็กน้อยยิ่งทำให้เขายิ้ม

 

“หรือบางทีเจ้าคงอยู่ได้หากไม่มีข้า”ธอร์ว่าด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ ค้อนใส่เขาแบบไม่จริงจังนัก

 

“หากไม่มีท่านข้าจะอยู่ได้เช่นไร เพราะหัวใจของข้าก็อยู่ที่ท่าน”เขาพูดออกมายิ้มๆ พอใจกับคนตัวสูงที่ชะงักและหน้าแดงขึ้นมา อมยิ้มมองอีกคนที่กอดเขาแน่นก่อนจะซุกหน้าลงกับลำคอของเขา

 

“เจ้าพูดแบบนี่เหมือนหัวใจข้าจะหลุดออกมาเลย”ธอร์บอก

 

“ก็ข้ารักท่าน”เขาจูบลงไปบนหน้าผากของชายหนุ่มเบาๆ กระซิบบอกรักอีกฝ่ายมากยิ่งขึ้นจนชายหนุ่มหัวเราะและรั้งให้เขานอนลงไป พวกเขาเพียงแค่นอนมองหน้ากันอยู่แบบนั่น แค่นั่นก็รู้แล้วว่าธอร์รักเขามากแค่ไหน และเขาเองก็รักชายหนุ่มมากเช่นเดียวกัน

 

“ข้ารักเจ้าแม่หมี”

 

 

 

 

 

 

***********************************************************************

 

lสเปเชียลตามคำขอของทุกคน

ในที่สุดก็ได้เขียน ขอบคุณมากคะที่ติดตามกันมา

เรื่องใหม่จีนยังไม่ได้คิดเลย ไม่มีแผนวางเอาไว้ แต่จะยังเขียนคู่นี่ต่อไปคะ

ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องต่อๆๆๆๆๆๆไปด้วยนะคะ ไม่ว่าจะ LF หรือ SF

 

ขอบคุณคะ

 

ปล. อยากได้อะไร ธีมไหนก็ไปโพสบอกในเพจได้นะคะ อ่านตลอดคะ