[FIC] Hiddlesworth [Chris X Tom]#4 The Black Secret

ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงจิตนาการของผู้แต่ง

หรืออาจจะเป็นฟิคชั่นที่แปลมา

ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ตัวละครเสื่อมเสียใดๆทั้งสิ้น

อ่านเพื่อความบันเทิง นะแจ๊ะ

My Tumblr : http://jrashiddlesworth.tumblr.com/

FB : https://www.facebook.com/yujean.rasmason

Twitter : https://twitter.com/YuJeanN

Exteen : http://rasmason2.exteen.com

Page : https://www.facebook.com/hiddlesworthfangirl?ref=hl

Wordpess : https://jrasmason.wordpress.com

C : Chris H. X Tom H.

R : M

G : Romantic ,

L : Thai

W : Yujean Rasmason

********************************

ชายหนุ่มผมสีเข้มกำลังนั่งอยู่ที่เคาเตอร์ด้านล่างของโรงพักแรม เขาตื่นเช้ากว่าปกติ อันที่จริงคือเขานอนไม่หลับจนกระทั้งคริสกลับมาในหลังจากนั่นสองหรือสามชั่วโมง กลับมานอนกอดเขาอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี่คริสกำลังออกไปหาเช่ารถม้าเพื่อไปอีกเมืองหนึ่ง คริสบอกว่าตัวเองจำเป็นจะต้องไป “ธุระ”ทางเหนือเร็วขึ้น แต่เจ้าตัวบอกว่างานเลี้ยงของลอร์ดซาแทนก็หลังจากนี่ เขาละไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมถึงต้องรีบไปจากเมืองนี่ ชายหนุ่มนั่งทานอาหารต่อและมองสำรวจรอบๆ เขาจะถามคริสดีไหมนะว่าเมื่อคืนไปไหนมา หรือเขาจะทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราวต่อไปดี ทอมยิ่งปวดหัวเข้าไปใหญ่

“…เจ้าเสียสติไปแล้วหรือแอ็บบี้ เจ้ารู้ดีว่าเขาแต่งงานแล้วเจ้าจะแต่งงานกับเขาได้เช่นไร”ทอมเงยหน้าขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงขู่ของหญิงสาว เขามองออกไปทางหลังร้านเห็นหญิงสาวสองคนกำลังคุยกันอยู่ตรงนั่น คนหนึ่งกำลังพยายามดึงแขนอีกฝ่ายไว้ให้กลับมาฟัง

“เขากำลังจะแต่งงานกับข้าในไม่ช้า โจแอน หากข้าไม่บอก เขาไม่บอกแล้วเมียเขาจะรู้ได้เช่นไร นี่มันทางเหนือไม่ใช่เมืองหลวง ปล่อยให้หล่อนเลี้ยงลูกไปสิ ส่วนข้าจะดูแลเขาเอง”หญิงสาวอีกคนหนึ่งตอบ ทอมขมวดคิ้วกับบทสนทนาของทั้งสองคน บางอย่างมันทำให้เขาคิดถึงสามีของตัวเขาเอง.. เพราะแบบนี้หรือเปล่านะคริสถึงได้ทำตัวลับๆล่อๆ

“ทำอะไรอยู่หรือทอม”ร่างสูงใหญ่ฉีกยิ้มหวานให้กับสามีของเขาที่เกาะประตูอยู่ในตอนนี้ เขาคิดว่าทอมจะนั่งทานอะไรอยู่เสียอีก มองตามสายตาชายหนุ่มทำให้เห็นว่าหญิงสาวสองคนที่สะดุ้งหันมามองเขาและรีบวิ่งหนีไป เขาไม่ได้สนใจ ก้มลงมามองทอมที่เงยหน้าจ้องเขาเหมือนกับเห็นผียังไงอย่างงั้น

“…”ทอมมองใบหน้าคมที่ยังคงยิ้มให้เขา ความรู้สึกทั้งโกรธและเสียใจมันเร่นวาบขึ้นมาในอกของเขาอย่างห้ามไม่ได้ คริสแต่งงานแล้วงั้นหรือ? ถ้ามันยังมีเรื่องแบบในกรณีนั่นแล้วทำไมเขาถึงจะเจอบ้างไม่ได้ เพราะคริสต้องเดินทางใช่ไหมถึงได้มีเมียไปทั่ว เขาเองก็เป็นหนึ่งในคู่สมรสปลอมระหว่างการเดินทางทำงานงั้นใช่ไหม? ทอมยิ่งเม้มปากกลั้นน้ำตาจ้องอีกฝ่าย เพราะแบบนี่เองคริสถึงใช้ชื่อปลอม แหวนของใครก็ไม่รู้… ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งเจ็บใจที่เขาดันหลงรักคนของคนอื่น

“…………”เจ้าของร่างสูงใหญ่ยิ่งกว่าตื่นตระหนกเมื่อจู่ๆทอมก็น้ำตาคลอเม้มปากมองเขาราวกับเขาไปทำเรื่องเลวร้ายอะไรบางอย่างมาซะแบบนั่น เขาพยายามจับๆต้นแขนคนตัวเล็กกว่าและเมื่อเห็นว่ามีคนมองเขาจึงรีบพาทอมออกมาจากโรงพักแรม เขาจะต้องรีบไปและเดินทางต่อไปทางเหนือ เขาช้ามากเกินไปแล้วและยิ่งอยู่ก็จะยิ่งอันตราย

“..เป็นอะไรไปทอม เกิดอะไรขึ้น เราได้รถม้าแล้ว-“ดวงตาคมกริบตวัดกลับมามองเมื่อทอมสะบัดแขนออกจากอุ้งมือของเขา คลินท์รีบเดินตามเข้ามาพร้อมกับรถม้าที่อยู่ห่างไปไม่มาก เขายอมหยุดและหันมามองทอม เขาไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมทอมถึงได้มองเขาด้วยสายตาแบบนี่

“ฉันไม่ได้ไหนกับนายทั้งนั่น ฉันจะหย่า”ทอมสูดหายใจเข้าลึกและพูดออกมา คริสยิ่งกว่าตาถลนกับคนที่ยืนพองตัวขู่เขา ร่างสูงพยายามประมวลผลว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“…เราพึ่งแต่งงานกันมาวันสองวัน นายก็พูดเรื่องหย่าแล้วหรือทอม? นายเป็นอะไร? เกิดอะไรขึ้น ได้โปรดบอกฉัน”คริสคว้าแขนชายหนุ่มเอาไว้ เขาทำเสียงดุๆเมื่อทอมพยายามจะดึงแขนหลบอีก ใช้ขนาดตัวใหญ่ๆยึดต้นแขนทั้งสองและแปะหัวทุยๆอ้อนทอม

“…นายแต่งงานกับฉันทำไมกัน มันไม่มีเหตุผลอะไรเลย… แบบ นายอาจจะทำแค่เพราะเรื่องจำเป็น เหตุอันตรายของนาย จำได้ไหม”ทอมสูดหายใจ เขาพยายามทำใจแข็งไม่สนใจเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่ออดอ้อนเขาอยู่ ทอมพยายามเลี่ยงอย่างยิ่งในการจะบอกถึงสิ่งที่เขามั่นใจว่าใช่แน่นอน เขารู้ว่าคริสใช้ชื่อปลอมและทุกอย่างก็เริ่มเข้าเคา คริสเป็นโจร… หรือไม่ก็พวกอันตรายที่แต่งงานแล้ว และใช้ชื่อปลอมเพื่อให้ได้แต่งงานกับเขา

เพื่อยศ

“ฉันแต่งงานกับนายเพราะเรื่องจำเป็นที่จะเกี่ยวกับชีวิตนายนี่ส่วนหนึ่ง และอีกส่วนหนึ่งคือฉันทนอยู่โดยไม่มีนายข้างกายไม่ได้ อาทิตย์ที่เราอยู่ด้วยกันมันเพียงพอที่จะบอกแล้วว่านายคือคนที่ใช่”ทอมยังคงพยายามใจแข็งต่อคำหวานที่ทำให้ตัวเขาเหมือนดังขี้ผึ้งรนไฟ เขาพยายามบอกตัวเองไม่ให้ใจอ่อน

“นายแต่งงานแล้ว…”

“…ไม่…”คริสกระแอมราวกับสำลักน้ำเสียงตัวเอง เขาตอบทอมว่าใช้อยู่ในใจ และตอบต่อท้ายว่าเขาเป็นพ่อม่ายแล้วในตอนนี่ เขาแต่งงานใหม่ได้…ภรรยาเขาตายจากไปเกินกว่า5ปีแล้วด้วยซ้ำ เขาแต่งงานใหม่ได้….

“ไม่เคยสิทอม ฉันไม่เคยแต่งงานมาก่อนเลย ฉันเป็นหนุ่มโสดที่พึ่งเจอรักแท้ ลอร์ดฮันท์ไม่เคยแต่งงาน”คริสฉีกยิ้มหวานและพูดต่อ ทอมยิ่งทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้เขาก็ยิ่งยิ้ม ตอนนี่เขาคือลอร์ดฮันท์… คริสพยายามบอกตัวเองเอาไว้

“นายโกหก ถ้านายไม่เคยแต่งงานแล้วทำไมนายถึงได้หนีไปกลางดึกในคืนแต่งงานของเรา นายแอบหนีไปเพราะรู้สึกผิดต่อภรรยาใช่ไหม!?”ทอมยิ่งเม้มปากกับร่างสูงที่มองยังไงก็รู้ว่าโกหกแต่หัวใจเจ้ากรรมของเขาดันไม่รังเกียจที่จะโง่เชื่อต่อไป

“ฉันไม่เคยแต่งงานจริงๆทอม ฉันไม่มีภรรยาคนอื่นนอกจากนาย”คริสแก้ตัว พยายามลูบๆให้ทอมใจเย็นและเลิกเชิดหนีเขา

“แล้วทำไมนายไม่แตะต้องฉัน”เขาตะโกนขู่ร่างสูงจนพวกเขาสองคนเงียบมองหน้ากัน ทอมตาโตและรู้ตัวว่าพูดอะไรออกมา เขารีบอ้าปากพยายามปฎิเสธ ไม่สิ!!! เขาสาบานได้ว่าไม่ได้หมายถึงเรื่องนี่ ทำไมมันถึงกลายมาเป็นแบบนี่ไปได้ ทอมหันกลับมามองคลินท์ที่กระแอมเบาๆและยอมหันหน้าหลบไปทางอื่น และเขาก็ยิ่งอายเข้าไปใหญ่

“ไม่…ฉัน-ฉันไม่ได้-”

“ไม่ทอม ฉันเข้าใจ ฉันขอโทษ มันเป็นความผิดฉันเอง ฉันเข้าใจทุกอย่างแล้ว”คริสกอดคนตัวเล็กและจับให้มาซบแผ่นอกเอาไว้ เขารู้แล้วว่าทำไมทอมถึงได้ทำราวกับจะร้องไห้และหาว่าเขาแต่งงานแล้ว มิน่าทำไมเมื่อคืนทอมถึงได้ยังไม่นอนและถามเขาละเอียดยิบ ทอมคงจะอายจนไม่กล้าขอ.. และเขาก็ดันซื่อบื่อมัวแต่คิดเรื่องงาน แล้วก็ปล่อยคืนแต่งงานให้ผ่านไปโดยที่ไม่ได้ทำให้ทุกอย่างถูกต้องอย่างที่ควร

“เอาเป็นว่า…คืนนี้เราจะ…ฉันจะทำหน้าที่แกนาย สามี คนเดียวที่ฉันมีเป็นอย่างดี จะให้นายมีความสุขสุดความสามารถที่ฉันมี สิ่งที่ฉันเก่งและฝีมือของฉันจะทุ่มเทให้นายทุกอย่างหลังจากคืนนี้และคืนอื่นๆ แบบไม่ให้นายต้องน้อยอกน้อยใจอีกแน่นอนทอม ฉันมีนายคนเดียวจริงๆ…”คริสลูบๆไปตามเส้นผมนุ่มสีเข้ม ทอมยังคงหน้าแดงและแส่มองไปทางอื่น

“ทำไมนายถึงกล้าพูดเรื่องน่าอายกลางวันแสกๆ… คนอื่นก็อยู่ ทำไมนายถึงพูดราวกับว่า นายรู้…ว่าแบบ มันเป็นยังไง”คริสหรี่ตามองคู่สมรสของเขา พยายามเริ่มคิดในหลายๆแง่ หากเป็นหญิงสาวแน่นอนว่าจะไม่มีทางรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าเป็นบุรุษ… ทุกคนย่อมจะเสียเงินเพื่อให้หญิงสาวในหอนางโลมซักคนหนึ่งเป็นผู้สอนว่าควรจะทำตัวเช่นไร…

“แน่นอนว่าฉันรู้อยู่แล้ว ฉันเคยไปเสียสละพรมจรรย์เมื่อสมัยที่ยัง13-14”คริสฉีกยิ้ม

“นายเคยนอนกับสตรีหรือ?”ทอมอ้าปากค้าง “แล้วนายไม่เคยแต่งงาน นายทำร้ายให้เธอเสื่อมเสียเกียรติแต่ไม่แต่งงานกับเธอเช่นนั่นหรือ?”คริสตาโตกับทอมที่เริ่มหันมาแยกเขี้ยวใส่เขา ร่างสูงมองเลยไปทางคลินท์เพื่อหาตัวช่วยและในหัวที่พยายามคิดประมวลผลว่าควรจะตอบเช่นไร

“…ฉันล้อเล่นนะ… ฉันเก็บ…พรมจรรย์ให้แต่เพียงคู่สมรส แค่เคยแอบดูในหอนางโลม…….”ร่างสูงว่า

“นายเข้าหอนางโลมด้วยหรือ!?”ทอมยิ่งอ้าปากค้างกับสามีของเขาที่พึ่งรับสารภาพว่าเคยไปสถานที่แบบไหนมาบ้าง เขานึกสวดอ้อนวอนขอให้พระผู้เป็นเจ้ายกโทษให้คริส เขาไม่รู้เลยว่าจะพูดยังไงดี… มันเป็นเรื่องปกติของพวกขุนนางเจ้าชู้ใช่ไหม?

“ฉันเคยนอนกับผู้หญิงไหม? ใช่ ฉันเคย…บ้าง และฉันเลิกแล้ว นานมากแล้ว และพวกเธอเป็นมืออาชีพ ไม่มีสามี”คริสตัดสินใจจบบทสนธนาที่น่าอันตรายและพาทอมเดินกลับมาทางรถม้า พวกเขาจะเสียเวลาไม่ได้ นี่ก็เสียเวลามากเกินไปแล้วและเขาคิดว่าทอมดูไม่พอใจนักที่เขาเคยมีประสบการณ์โชกโชน.. เมื่อสมัยก่อน คริสขึ้นรถม้าตามมาและหันมาสบตาทอมในที่สุด

“ฉันจะหย่าถ้านายนอกใจ”ทอมตอบในที่สุด คริสมองคนที่ยังคงนั่งตัวตรงและหันหน้าหนีเขา แต่เขาก็คิดในแง่ดีที่ว่าอย่างน้อยทอมก็จะเป็นภรรยาใสซื่อของเขาเพียงคนเดียว เขารู้ว่าสังคมพวกขุนนางเป็นเช่นไร แต่พอคิดแบบนั่นแล้วเขาชักไม่อยากพาทอมกลับไปที่เมืองหลวงเลย… หากทอมเจอท่านเคาร์ทหล่อร้ายกาจมาแวะเวียนหาละก็ ทอมจะเปลี่ยนใจไปทำตัวแบบพวกชนชั้นสูงหรือเปล่านะ

“ฉันไม่มีทางนอกใจนายทอม”คริสรั้งอีกฝ่ายมาใกล้ เขาจับใบหน้าได้รูปให้เงยขึ้นมาและกดจูบลงไปอย่างรวดเร็ว ขยิบริมฝีปากเบาๆให้ทอมใจอ่อนและเลิกงอนเขาเสียที อาศัยจังหวะที่ทอมเผลอยกต้นขาข้างหนึ่งของทอมให้เกยกับเขา รถม้าเคลื่อนตัวออกไปแล้วและตอนนี่ก็เป็นเวลาที่เขาสามารถลวนลามสามีอย่างถูกต้องของเขาได้

“คริส หยุด-..”ทอมยิ่งหน้าแดงเมื่อรู้ตัวอีกทีเขาก็ขึ้นมาบนตักของคริสเสียแล้ว มองร่างสูงดุๆที่กล้าทำอะไรแบบนี่ได้ยังไงกัน แต่ถึงจะเป็นแบบนั่นเขากลับทำได้แค่ยอมอยู่นิ่งๆให้คริสลวนลาม เขาไม่รู้จะขัดขืนยังไงดี และอีกอย่างคริสก็มีสิทธิที่จะทำอะไรก็ได้… ทำไมเรื่องถึงมาลงเอยแบบนี่นะ เขาก็ยังไม่รู้กันพอดีว่าคริสเป็นใครกันแน่ แต่งงานแล้วหรือยัง

/*/

“ไม่มีทางคริส ฉันจะไม่รออยู่ที่นี่ระหว่างที่นายหายไปไหนก็ไม่รู้”คริสหลับตาพยายามคิดหาคำพูด เขารู้อยู่แล้วว่าทอมจะต้องพูดแบบนี่ ตอนนี่พวกเขาอยู่ที่บ้านพักหลังจากที่มาถึงเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งเพื่อเปลี่ยนรถม้า เขาพึ่งตัดสินใจบอกทอมไปว่าเขาและคลินท์จะเดินทางต่อให้ถึงเมืองของซาแทน และจะให้ทอมรอเขาอยู่ที่เมืองนี่โดยเขาจะจ่ายค่าเช่าบ้านล่วงหน้าให้ เขาไม่มีทางพาทอมไปเสี่ยงอันตรายด้วย เขาขอสาบานต่อคิงว่าเขาไม่มีวันปล่อยให้ทอมอยู่ในที่ที่อาจจะเป็นอันตราย

ร่างสูงยังคงมีภารกิจที่ต้องทำ ภารกิจเสี่ยงตายที่เขาจะต้องจับซาแทนไปเมืองหลวงคาหนังคาเขาที่อีกฝ่ายกำลังวางแผนคิดไม่ซื่อต่อคิง ซึ่งนั่นหมายถึงการที่เขาจะต้องอยู่กลางดงศัตรูและไม่รู้ว่าใครหน้าไหนบ้างที่เป็นมิตร หากเขาพาทอมไปก็เท่ากับว่าไม่เพียงแต่เขาที่จะเสี่ยงตาย แต่ทอมก็จะตกเป็นเป้าหมายด้วย

“…ฉันไปงานเลี้ยง เพื่อทำธุระ ฉันพานายไปไม่ได้”คริสตัดสินใจทำใจแข็งเข้าไว้ แม้สายตาของทอมที่มองมาจะเต็มไปด้วยความผิดหวังและสับสน

“ทำไมถึงพาฉันไปไม่ได้ ฉันจะไปทุกที่ที่นายไป เราแต่งงานกันแล้วนะคริส… นายจะทิ้งฉันไว้ที่นี่ ตัวคนเดียวหรือ”ทอมเอ่ยเสียงสั่น เขาพยายามจ้องดวงตาคมกริบสีฟ้าที่มันดูแข็งกร้าวกว่าทุกที ทั้งๆที่เขาคิดว่าทุกอย่างจะเป็นไปอย่างราบลื่น แต่คริสกลับมาบอกว่าจะให้เขาอยู่ที่นี่และเจ้าตัวจะไปงานเลี้ยงบ้านนั่นเองคนเดียวกับคลินท์ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี่ แล้วไหนจะแหวนประจำตระกูลเขาที่คริสดันสวมไว้ที่นิ้วชี้อีก แม้ว่าแหวนคริสจะใหญ่กว่าแต่ถึงแบบนั่นเขาก็ยังพยายามใส่มันไว้ที่นิ้วนางตลอดเวลาเลย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

หรือคริสจะนัดคนอื่นไว้

“นายจะไม่ได้อยู่คนเดียว ที่นี่มีคนที่ไว้ใจได้ นายจะปลอดภัย”คริสจับบ่าของเขา พยายามพูดเสียงเบาแต่เขาไม่สนใจจะฟัง

“ทำไมละคริส? ฉันไม่อยู่ ฉันจะไปกับนาย”ทอมยิ่งยืนกรานอย่างแข็งขัน เขาไม่ยอมแน่ๆหากว่าคริสจะนัดใครไว้ที่งานเลี้ยงนั่น หรือว่าจะเป็นเหล่าภรรยาคืนอื่นๆ?… หรือว่าเป็นภรรยาของคนอื่นด้วย?? ทอมยิ่งคิดเขาก็ยิ่งร้อนใจ ทั้งหึง ทั้งโกรธ แล้วก็เสียใจด้วย

“มันอันตรายหากนายจะไปด้วย ฉันกลัวนายจะเป็นอะไรไป”คริสพูด เขาใช้น้ำเสียงอ้อนวอนเพราะเขาไม่ต้องการให้ทอมเจ็บหรืออาจจะอยู่ในที่ที่อันตราย ที่นี่ปลอดภัยที่สุดแล้ว ทำไมทอมถึงไม่เป็นภรรยาสุดว่าง่ายที่เขาว่าอะไรก็ทำตามนะ

“ถ้ามันอันตรายแบบนั่นทำไมนายจะต้องไปเสี่ยงคนเดียวด้วย นายจะต้องไม่ทิ้งคู่สมรสของนายไว้ที่นี่ท่านลอร์ดฮันท์”ทอมยืนกราน

“ฉันก็จะไม่ยอมให้คู่สมรสฉันต้องไปเจอเรื่องอันตรายหรือคนอันตราย ท่านลอร์ดฮันท์”คริสตอบกลับไปไม่แพ้กัน ทั้งคู่ยังคงจ้องตากันอยู่แบบนั่นอย่างไม่มีใครยอมใคร คริสไม่มีทางพาทอมไปด้วย หากว่าแผนผิดพลาดและซาแทนหันมาเล่นงานทอมละก็ เขาคงโทษตัวเองทุกลมหายใจที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนั่น

“…ได้! งั้นเราจะหย่าและฉันจะกลับไปที่หมู่บ้าน”ร่างสูงแทบตาถลนกับคำขาดของทอม อีกฝ่ายยืนเชิดขึ้นอย่างเอาจริง คริสเสยผมไปด้านหลังและยืนเท้าเอวจ้องภรรยาตัวแสบของเขา … ไม่มีทางที่เขาจะหย่ากับทอม ไม่มีทางที่เขาจะพาทอมไปด้วย คริสยังคงไม่ตอบอะไรเขากำลังใช้ความคิด

“ฉันไม่อยากให้นายเจ็บตัว”เขาพูดในที่สุด

“คริสเตียน”ทอมเริ่ม “…ฉันยังยืนอยู่ตรงนี่จริงไหม? นายช่วยฉันมาแล้วจากอันตรายครั้งหนึ่งและยอมเสียสละแต่งงานกับฉัน หากนายทิ้งฉันไว้ที่นี่แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นอีกกับฉัน หรือกับนาย… ฉันจะทำยังไง นายบอกว่านายห่วงฉันแล้วไม่คิดบ้างหรือว่าฉันเองก็ห่วงนาย”ทอมใช้น้ำเสียงแผวเบากระซิบเพื่อให้คริสเปลี่ยนใจ เขาพยายามข่มอารมณ์และความเจ็บปวดในยามที่คิดย้อนไปว่า คริสไม่ได้แต่งงานกับเขาเพราะความรัก… คริสแค่แต่งกับเขาเพราะข้ออ้างในตอนนั่นที่เขาเผลอหลุดปากไปว่าจะไม่ไปไหนยกเว้นกับคู่สมรส.. และใครจะไปคิดว่าคริสขอเขาแต่งงานจริงๆ ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ได้… เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเขาต้องออกมาจากบ้านและตามคริสมาที่นี่ ร่างสูงบอกแค่ว่าอัลเฟรสจะทำร้ายเขา

“.. ฉันไม่ได้เสียสละเพื่อแต่งงานกับนายนะทอม”คริสจับมือชายหนุ่มขึ้นมา

“นายแต่งเพราะอะไรละ?”ทอมอดใจเต้นไม่ได้เมื่ออีกคนก้มลงมาใกล้ คริสจะบอกรักเขาหรือเปล่านะ..

“…เพราะฉันทนเห็นนายเป็นอันตรายไม่ได้”คริสตอบ

“….”

“ยังไง…หากฉันไม่ได้ไปด้วย เราก็จะหย่ากัน”คริสขมวดคิ้วมองทอมที่หน้าตาหมองลงอย่างชัดเจนหลังจากที่เขาพูดไป ทอมดูราวกับผิดหวังและอยากจะฟังคำตอบอื่นเสียมากกว่า เขาไม่รู้ว่าทอมเป็นอะไรไปถึงได้ใจแข็งขนาดนี่ เขาต้องทำงาน และก็ไม่อยากจะหย่ากับทอม ร่างสูงสูดหายใจเข้าลึกๆอย่างใช้ความคิด ดูท่าแล้วทอมคงไม่ยอมแน่ๆ

“หากว่าไปด้วยกัน นายต้องสาบานว่าจะทำทุกอย่างที่ฉันบอก และเชื่อทุกอย่างที่ฉันพูด ห้ามดื้อ”ทอมจ้องสามีตัวโตเป้งกับคำตอบแปลกๆของคริสแต่ถึงอย่างนั่นเขาก็ยอมพยักหน้า คิดหยันๆในใจที่ว่าหากเขาไม่ยอมทำเป็นหูหนวกตาบอดเชื่อในสิ่งที่คริสโกหกละก็เขาคงไม่ยอมแต่งงานด้วยแต่แรก นี่เขายังไม่เริ่มคิดบัญชีตั้งแต่ที่ร่างสูงจนป่านนี้ก็ยังไม่บอกชื่อจริงของเขา

“นายไปงานเลี้ยงทำไม? ทำไมจะต้องดูอันตรายด้วย”ทอมเริ่มถามทันที

“..ก็ อย่างที่บอกว่าฉันเป็นท่านลอร์ดฮันท์ เจ้าของไร่ผู้ร่ำรวยและหล่อเหล่า ฉันถูกเชิญไปทุกงานเลี้ยงในอณาจักรนี่”คริสยังคงจงใจตอบไม่ตรงคำถามของทอมอยู่ดี เขาเอออ่อเอาว่าทอมตกลงที่จะเชื่อฟังเขาทุกอย่าง ในเมื่อช่วยไม่ได้เขาคงต้องพาทอมไปด้วย คริสถอนหายใจ เขามองแหวนที่มือและนึกอยากจะเอาไปขยายให้เขาใส่นิ้วนางได้ แหวนทอมเล็กกว่านิ้วเขาจนใส่ได้แค่ข้อที่สอง เขากลัวมันหายก็เลยจำเป็นต้องใส่ไว้ที่นิ้วชี้แทน หากไปเมืองนั่นคงต้องไปหาช่างทำแหวนก่อนเลยอันดับแรก

“แล้ว นายมีอะไรจะบอกฉันอีกไหม?… เราแต่งงานกันแล้วนะคริส ฉันอยู่ข้างนายในทุกๆเรื่อง ไม่ว่าความจริงแล้วนายจะเป็น…โจรป่า นักล่าค่าหัว หรือทหารรับจ้าง”คริสขมวดคิ้วหันมาหาทอม แต่ถึงแบบนั่นเขาก็พยักหน้ารับ เขารู้ว่าทอมจะอยู่ข้างเขาต่อให้แม้เขาจะเป็นโจรชั่วช้า.. มันเป็นคำหวานที่ทำให้เขารู้สึกใจเย็นลงและเขายินดีจะทำทุกอย่างเพื่อให้ทอมปลอดภัย อุ้งมือหยาบเอื่อมไปจับอีกคนเข้ามากอดเอาไว้

“ฉันรู้ว่านายจะอยู่ข้างฉันทอม”ทอมเม้มปากกอดตอบสามีของเขาที่นอกจากจะไม่ปฏิเสธแล้วยังพยักหน้ารับอีก พยักหน้ารับตรงคำว่า “ทหารรับจ้าง” หันมามองเขาเหมือนกับว่าเขาจี้ใจดำ… โอเคทอม ข่าวดีคือนายไม่ได้แต่งงานกับโจรป่า นายแต่งงานกับทหารรับจ้างที่ฆ่าขุนนางชื่อคริสเตียน ฮันท์และสวมรอยเป็นเขา… ทอมสูดหายใจเข้าลึกๆ แต่ถึงยังไงเขาและคริสก็อยู่เรือลำเดียวกันแล้ว แต่เขายังไม่จบแน่นอน เขาจะต้องสืบให้ได้ว่าคริสมีแผนจะทำอะไรกันแน่? รวมทั้งว่าอีกฝ่ายเป็นใครด้วย