[FIC] Hiddlesworth [ChrisXTom]#10 Trickster

ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงจิตนาการของผู้แต่ง

หรืออาจจะเป็นฟิคชั่นที่แปลมา

ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ตัวละครเสื่อมเสียใดๆทั้งสิ้น

 อ่านเพื่อความบันเทิง นะแจ๊ะ

My Tumblr : http://jrashiddlesworth.tumblr.com/

FB : https://www.facebook.com/yujean.rasmason

Twitter : https://twitter.com/YuJeanN

Exteen : http://rasmason2.exteen.com

Page : https://www.facebook.com/hiddlesworthfangirl?ref=hl

Wordpess : https://jrasmason.wordpress.com

 

 

 

 

C : Chris H. X Tom H.

R : M

G : Romantic

L : Thai

W : Yujean Rasmason

********************************

ทอมถอนหายใจออกมาเป็นรอบที่เท่าไรไม่รู้ ตอนนี้เขาอยู่ที่หอพักและเพียงแค่นั่งนิ่งๆเท่านั่น เขานั่งอยู่บนเตียงและไม่รู้ว่ามันผ่านมานานเท่าไรแล้วในตอนนี้ เขากำลังคิดถึงเรื่องของคริสจนเขาเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร โชคดีที่สาขาของเขามีงานออกไปเป็นตัวแทนของมหาลัย แน่นอนว่าไปแข่งและอบรมเรื่องพวกนี้ในอีกรัฐหนึ่ง เขาไม่อยากไปเลยซักนิดเพราะเขาไม่ชอบที่ที่คนเยอะๆและต้องไปสร้างความสัมผัสอะไรกับคนที่เขาไม่ได้อยากรู้จัก ยิ่งในอารมณ์แบบนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ยังดีที่เพื่อนๆเขายืนยันว่าจะคุยกับอาจารย์ให้ว่าเขาไปไม่ได้ แม้จะยังคงใส่ชื่อเขาแต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องไป เขาไม่รู้ว่าเพื่อนๆไปช่วยพูดให้แบบไหนแต่ลงท้ายแล้วเขาก็ไม่ต้องไปอยู่ดี

 

ชายหนุ่มซุกหน้าลงกับเข่าน้อยๆเมื่อรู้สึกว่าน้ำตาจะไหลออกมาอีกแล้ว เขาเจ็บมากๆราวกับคนอกหักจริงๆในยามที่คริสทำเหมือนแคร์เขาจริงๆ…คริสทำเหมือนกับว่าสนใจจริงๆว่าเขาจะเป็นยังไง อย่างกับว่าชายหนุ่มตัวสูงไม่อยากเลิกกับเขาซะอย่างงั้น เขาไม่ชอบเลยที่ตอนนี้มันทำให้เขาเหมือนมีความหวังขนาดนี้ และเขาค่อนข้างแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว เขาไม่อยากนึกถึงคริสอีกแล้ว ไม่อยากนึกถึงมากกว่านี้…ทอมกัดปากน้อยๆพยายามปัดความคิดในหัวออกไปให้มากที่สุด หัวใจเขากำลังเต้นแรงและมันกำลังเจ็บมาก เขามีความหวังที่มันเกิดขึ้นมาทั้งๆที่ไม่ควรเลยซักนิดหนึ่ง เพราะแบบนี้มันทำให้เขาตัดใจไม่ได้และมันแย่เอามากๆจนเขาจะบ้าตายอยู่แล้ว

 

ในเมื่อคริสไม่เคยสนใจเขาเลยซักนิดว่าคิดยังไง ชายหนุ่มเพียงแค่คิดเล่นๆตลอดเวลาจนมันแทบจะทำให้เขาบ้าในหลายๆครั้ง เขาอยากให้คริสชัดเจนกับเขากว่านี้ดีกว่ามาทำเหมือนกับว่าเขาสามารถคิดหวังได้ แม้ว่าคริสจะพูดแล้วในตอนนั่นว่าเจ้าตัวไม่แคร์เขาซักนิด ทอมเผลอตัวยิ้มออกมากับความงี่เง่าของตัวเอง กำมือแน่นพยายามระงับหยดน้ำตาที่มันจ้องจะไหลอยู่เรื่อย พรุ้งนี้ก็หมดสัญญา30วันแล้ว…เขาจะไปสนใจทำไมในเมื่อยกเลิกมันไปแล้วนิ

 

“..สตีฟ!!!เขาสะดุ้งน้อยๆเมื่อเสียงเปิดประตูกับเสียงเรียกทักดังลั่นเข้ามาในห้อง เขามองผู้มาใหม่อย่างไม่แน่ๆใจพอๆกับที่ชายหนุ่มผมดำดวงตาสีน้ำตาลเข้ม และกำลังมองตรงมาที่เขาอย่างไม่แน่ใจ

 

“เฮ้…????”อีกฝ่ายหรี่ตาน้อยๆและมันทำให้เขาขยับมานั่งดีๆ

 

“ขอโทษน่ะ สตีฟไม่อยู่..เขากำลังกลับมาจากงานพิเศษ”เขาพูดเสียงเบา พยายามทำหน้าให้เป็นมิตรที่สุด

 

“แล้วนายเป็นใคร? มาทำอะไรในห้องของสตีฟ?? กิ๊กหรือ???”เขาอ้าปากน้อยๆเมื่อเขาเริ่มจะแน่ใจว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

 

“ไม่ๆ เปล่าเลย ฉันทอม…รูมเมทเขา นายโทนี่ใช่ไหม แฟนของสตีฟ”เขาพูดออกมาอย่างรีบร้อน เห็นอีกฝ่ายยังคงมองเขาอย่างไม่แน่ใจแต่ก็ถอนหายใจในที่สุด

 

“เขาเล่าเรื่องของนายให้ฟังบ่อยๆ แต่ตัวจริงแล้วหน้าตาดีจนฉันหึงเลยนะเนี่ย”เขายิ้มแห้งๆเมื่อชายหนุ่มตัวเล็กกว่ากระโดดลงบนเตียงฝั่งตรงข้ามกับเตียงของเขา

 

“ตามสบายน่ะทอม ฉันไม่กวนหรอก ฉันจะนอนรออยู่ตรงนี้และ..”เขาเห็นชายหนุ่มยิ้มหน้าบ้านให้เขา และมันทำให้เขาแทบจะลืมไปว่าควรจะทำอะไร โทนี่ดูเป็นพวกที่ร่าเริงมากๆจนเขาไม่แน่ใจว่าจะเข้าหายังไง ทออมเพียงแค่ยกมือขึ้นลูบผมน้อยๆและเริ่มคิดจริงๆว่าเกิดอะไรขึ้น

 

“จริงๆแล้ว…ฉันว่าฉันออกไปหาอะไรดื่มดีกว่า”เขาพูดในที่สุด “พวกนายสองคนจะได้มีเวลาส่วนตัวคุยกัน ขอโทษน่ะ”เขายิ้มนิดๆ และลุกขึ้นมาเตรียมตัว แต่อีกฝ่ายก็เด่งตัวขึ้นมาและยกมือห้ามไม่ให้เขาขยับ

 

“เดี่ยวๆๆ ทอม…ฉันกับสตีฟไม่ได้ว่างแผ่นว่าจะมาติ๊ดชิ่งๆอะไรจนนายต้องย้ายตัวเองออกไปหรอก อยู่ต่อเถอะ ฉันแค่จะมาช่วนเขาไปปาร์ตี้ด้วยก็เท่านั่นเอง…ปาร์ตี้ที่บ้านฉันเองตอนนี้กำลังให้คนรับใช่ดูแลอยู่ ส่วนฉันก็ดอดมาที่นี้”อีกฝ่ายพูดเร็วปรื่อจนเขาหยุด

 

“อ่อ…โอ…ได้…”เขาตอบรับน้อยๆ

 

“นายคงคิดออกน่ะ ว่าหัวโบราณรุ่นปู่แบบนั่นถ้าไม่มาตามจิกต้องไม่ยอมไปแน่ๆ”โทนี่พูดอีกและเขาเพียงแค่ยิ้มนิดๆ

 

“ว่าแต่นายสนใจจะไปไหม”อีกฝ่ายยิ้มร่าและเขาเพียงแค่อ้าปากน้อยๆเท่านั่น

 

“ฉันเอ่อ…”

 

“รับรองงานสนุกแน่นอนทอม นายเป็นเพื่อนสนิทของสตีฟเชียวน่ะฉันรับรองว่าทุกอย่างเยี่ยมที่สุดแน่นอน และฉันเชิญทุกคนในมหาลัยนี้และ นอกมหาลัยด้วย แนฉันเป็นคนดังนี่น่ะ…ครั้งนี้เป็นงานฉลองที่ฉันชนะเลิศการประกวดประดิษฐ์หุ่นยนต์ระดับรัฐ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกจริงๆแล้วฉันอยากปาร์ตี้มากกว่า ไม่เอาน่าทอมไปเถอะ…ฉันเอารถมาคันตั้งใหญ่”เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเขาฟังโทนี่พูดไม่ทันเท่าไรและเขากำลังพยายามปฏิเสธ

 

“แต่ว่า..ฉันเอ่อ..ฉันนอนพักดีกว่า”เขาพยายามยิ้มออกมา ทำให้โทนี่แทบจะกระโจนลงมาจากเตียง

 

“เยี่ยมมาก ทีนี้เรามาหาเสื้อผ้าเจ๋งๆดีกว่าทอม”

 

 

 

 

 

/*/

 

 

 

 

 

เขาแทบไม่อยากจะเชื่อว่าเขาปฏิเสธโทนี่ไม่ทันเลยแม้แต่น้อย คนตัวเล็กกว่าที่ช่างรวดเร็วจนมารู้ตัวอีกทีเขาก็อยู่บนรถยนต์คันหรูพร้อมกับคนขับรถเสียแล้ว ตอนนี้เขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงขายาวสีดำ ทับด้วยเสื้อกั๊กเรียบๆอีกชั้นหนึ่ง เขาปฏิเสธไม่ได้ว่าเถียงโทนี่ไม่ทันและเขาเริ่มคิดจริงๆแล้วว่าคนแบบนี้ทำไมถึงได้อยู่กับสตีฟได้ทั้งที่ต่างกันมากขนาดนี้ อีกฝ่ายลงทุนพาเขาออกมาจากหอและขับรถมารับสตีฟจนถึงหน้าร้านอาหารที่เพื่อนเขาทำงานอยู่ เขาจำได้เลยว่าใบหน้าหล่อๆนั่นอ้าค้างน้อยๆเมื่อเดินออกมาจากหลังร้านและเจอรถยนต์ของโทนี่จอดอยู่ และเขาแทบจะหันหน้าหนีไม่ทันเมื่อโทนี่แทบจะกระโดดกอดคอสตีฟและทั้งสองคนจูบกับอย่างดูดดื่ม…หมายถึงโทนี่แน่ๆละคนหนึ่ง เขาได้ยินทั้งสองคนคุยกับเสียงต่ำและเขาค่อนข้างมั่นใจว่าโทนี่น่าจะพูดถึงรางวัลหรืออะไรก็ตามในทำนองนั่น เขาไม่อยากบอกเลยว่าเขาอายมากแค่ไหนยามที่เห็นสตีฟที่ปกติเป็นคนเงียบๆแทบจะเอื่อมมือออกมาตะปบก้นของโทนี่อย่างหมั่นเขี้ยว และเขาเองที่รู้สึกว่าอยู่ผิดที่มากๆ

 

และทุกอย่างเหมือนจะยิ่งทำให้เขาแทบจะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเมื่อสตีฟขึ้นมาบนรถและพบว่าเขาอยู่ด้วย ชายหนุ่มหันไปแทบจะแยกเขี้ยวใส่โทนี่แต่อีกฝ่ายเพียงแค่ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้เท่านั่นเอง เขาก็ไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไงแต่เขาว่าสองคนนี้ก็น่ารักดี ดูเหมาะสมกันเอามากๆจนเขาเริ่มอิจฉานิดๆ  หลังจากพวกเขาเดินทางมาถึงปาร์ตี้สิ่งหนึ่งที่เขาค่อนข้างมั่นใจคือโทนี่ต้องรวยมากแน่นอน รวยชนิดที่ว่าเขาไม่เกรงไปเลย ขัดกับเสียงเพลงดังลั่นและเหล่าหนุ่มสาวที่เต้นกันอย่างเมามันส์ ที่นี้มีทุกอย่าง…ทุกๆอย่างเหมือนจะกลายเป็นบาร์ขนาดย่อมเสียมากกว่า และตอนนี้เขาพยายามหลบออกมาที่บาร์เครื่องดื่มขนาดใหญ่ เพราะเขาไม่อยากกวนเวลาของเพื่อนตัวสูงกับแฟน หลังจากโทนี่ลงมาจากการเต้นกับสาวๆบนโต๊ะละก็น่ะ

 

เขานั่งลงบนเก้าอี้กในระหว่างที่กล่าวขอโทษหลายๆคนที่แทบจะไม่มีที่เดินและเฉียดเขาไปจนเขาจะปีนขึ้นไปบนบาร์อยู่แล้ว เขาชอบงานปาร์ตี้น่ะ แต่ไม่ค่อยอยากไปเท่าไร..เขาไม่ชอบที่ที่คนเยอะจนเกินไปแบบนี้ แต่คิดอีกทีหนึ่งเขาว่าแบบนี้มันก็ดี เขาจะได้ไม่ฝุ้งซ่านเรื่องของคริสมากจนเกินไปจนทำให้หมดสนุก ไหนๆก็ไหนๆแล้วเขาว่าลองหาคนคุยด้วยขำๆก็คงดีเหมือนกัน เขาเงยหน้าขึ้นไปเมื่อเห้นบาร์เทนเดอร์เดินเข้ามาใกล้ เขาบอกอีกฝ่ายว่าเอาอะไรก็ได้ที่ไม่แรงมากนักเพราะเขาไม่อยากเมาเท่าไร พลางนั่งนิ่งๆเพื่อใช่ความคิดอยู่คนเดียวจนกระทั่งได้น้ำสีฟ้าอ่อนมาถือในมือ

“…เฮ้…”เขาหันมาตามเสียงเรียก ทำให้เห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งลงมาข้างๆเขา สายตาคมกริบเข้ากับผมสีน้ำตาลอ่อนจนเกือบทอง มันถูกเสยไปเรียบๆและยิ่งส่งให้อีกฝ่ายดูดีเข้าไปอีก เขามองสำรวจชายหนุ่มร่างสูงโดยอัตโนมัติแล้วยิ้มออกมานิดๆ

 

“เฮ้..”เขาตอบกลับเบาๆแล้วหันมาสนใจกับเครื่องดื่มตรงหน้า

 

“ท่าทางแบบนี้ปาร์ตี้ไม่สนุกหรือ?”เขาขำน้อยๆเมื่อเห็นชายหนุ่นร่างสูงทำราวกับเผลอตัวขยับมาใกล้เขา แต่เขาก็รู้อยู่ดีว่าจงใจแน่ๆในเมื่อมันดูจะชัดเจนขนาดนี้

 

“แค่อยากนั่งพักน่ะ”เขาว่าในที่สุด หันมามองสายตาคมกริบที่มันลอบสำรวจตัวเขาอยู่ เขาค่อนข้างมั่นใจว่าชายหนุ่มข้างๆตัวใหญ่กว่าเขาพอสมควรและแน่นอนว่าไม่ได้อยู่มหาลัยเดียวกับเขาแน่ๆ

 

“คิดว่าทะเลาะกับแฟนซะอีก ท่าทางแบบนี้ทำให้ผมแปลกใจจริงๆที่มีใครกล้าทำให้คุณรู้สึกแย่ด้วย”เขาหัวเราะเบาๆกับน้ำเสียงที่ไม่ปิดบังแววหยอกล้อนั่นเลย เขากระดกน้ำสีฟ้าใสขึ้นดื่มรวดเดียวและหันมามองอีกฝ่ายนิ่งๆ

 

“ผมไม่มีแฟนหรอกครับ หรืออย่างน้อยก็โสด”เขาว่ายิ้มๆ เห็นริมฝีปากหยักยกยิ้มออกมาอย่างพอใจ

 

“ผมอเล็กซ์ แล้วคุณล่ะ”เสียงทุ้มต่ำเอ่ยยิ้มๆ

 

“ทอมครับ”เขาตอบ

 

“ผมรู้สึกคุ้นๆชื่อแบบนี้ซะแล้วสิ เราเคยเจอกันหรือเปล่า”เขายิ้มอายๆเมื่อชชายหนุ่มตัวสูงดูท่าจะพยายามจีบเข้าจริงๆด้วย แม้ว่าอีกฝ่ายจะหน้าตาดีมากและเขามั่นใจว่าทำให้เขาใจสั่นได้สบายๆถ้าไม่ติดที่ว่าตอนนี้เขาไม่รู้สึกอะไรแบบนั่นเลย เป็นเพราะคริส…และมันแย่มาก

 

“พยายามจีบผมอยู่หรือครับ?”เขาแกล้งหรี่ตาน้อยๆทำให้อีกฝ่ายแลบลิ้นเลียริมฝีปาก

 

“แล้วจีบได้ไหมละครับ ทอม”เขานิ่งมองสบตาอีกฝ่ายที่นิ่งมองเขาเหมือนกัน ตอนนี้เขากำลังคิดว่าจะปฏิเสธยังไงดี แต่คิดอีกที ใจหนึ่งก็ไม่ได้อยากปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย เขาควรจะเปิดใจสิ คุยกับคนอื่นๆเสียบ้างจะได้ลืมคริสได้เร็วขึ้น ดวงตาสีสวยเหลือบมองเหม่อออกไปอย่างใช่ความคิดสุดๆ แล้วเขาก็ต้องตาโตขึ้นมาเมื่อเห็นคริสยืนอยู่ตรงนั่น ไกลออกไปที่ทางเข้างานกับเพื่อนๆกลุ่มใหญ่จนกลายเป็นที่สนใจเล็กน้อย เขาเห้นร่างสูงใหญ่ท่าทางไม่ค่อยสบอารมณ์นักเหมือนกับไม่อยากมาเท่าไร พร้อมกับมองไปรอบๆอย่างเซงๆ ต่างกับเขาที่เผลอตัวลุกขึ้นมา

 

“ผมขอตัวก่อนดีกว่า…”เขารีบพูดตื่นๆ เพราะเขามั่นใจว่าถ้าอยู่ต่อคริสต้องเห็นเขาเข้าแน่นอน กิริยานั่นทำให้อเล็กซ์แทบจะลุกตามขึ้นมาทันที พร้อมกับร่างสูงที่เดินเข้ามาใกล้

 

“เฮ้…ฉันขอโทษที่ทำให้นายไม่พอใจ แค่คุยกันก่อนก็ได้”อีกฝ่ายพยายามพูดอย่างร้อนใจ พร้อมกับมือแข็งแรงที่รั้งให้เขาหันมาเงยหน้ามองชายหนุ่มที่ตัวสูง และเขามั่นใจว่าสูงกว่าคริสอยู่สองสามเซน

 

“ไม่ใช่แบบนั่น…คือ แค่ฉันต้องไปแล้ว”เขาพยายามพูด เมื่อเห็นว่าคริสขยับตัวตามเพื่อนๆมาใกล้แถวๆนี้ จนกลายเป็นว่ามีแค่กลุ่มคนเพียงหยิบมือที่กันพวกเขาเอาไว้และคริสยังคงมองไม่เห็นเขา บางอย่างมันแทบจะบีบรัดในอกเมื่อเห็นร่างสูงเพียงยิ้มแห้งๆให้สาวสองคนและดันไหล่พวกเธอออกไปจากตัวชายหนุ่ม และการเห็นหน้าคริสอีกครั้งมันทำให้เขาเจ็บมากจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว

 

“ทอม นายโอเคน่ะ”เขาสะดุ้งน้อยๆเมื่อรับรู้ถึงแรงดึงจากอีกฝ่าย ทำให้เขาหันมามองหน้าคนตัวสูง กระพริบตาน้อยๆราวกับกำลังตั้งสติ

 

“จูบได้ไหม..”เขาตัดสินใจพูดออกไปในที่สุด และแทบจะรู้สึกตื่นเต้นและรู้สึกแย่ไปพร้อมๆกัน เขาไม่ได้อยากจูบใครก็ตามที่พึ่งพบกันแค่5นาที10นาที เขาแค่กำลังหงุดหงิดตัวเองที่ทำไมถึงมีความรู้สึกกับคริสแบบนี้ ทำไมไม่พอซักทีและเขาอยากจะหยุดมัน

 

“โอเค…”อเล็กซ์เลิกคิ้วน้อยๆแล้วก็เปลี่ยนเป็นยิ้มออกมา ทอมอุทานเบาๆเมื่อถูกมือหยาบข้างหนึ่งรั้งเอวเข้าไปใกล้ตามด้วยมืออีกข้างที่มันรั้งใบหน้าเขาให้เงยขึ้นน้อยๆ เขาอดใจเต้นไม่ได้และหลับตาลงทันที่เมื่อริมฝีปากอุ่นจูบลงมาบนริมฝีปากของเขา มีรสเบียร์นิดๆและเขาแทบจะไม่แน่ใจว่าควรจะจูบตอบหรือไม่ควรกันแน่ในตอนนี้

 

เขาเผลอตัวกำคอเสื้อของชายหนุ่มไว้แน่นเมื่อรู้สึกถึงอีกฝ่ายที่รุกร้ำเข้ามาภายในโพรงปากของเขา เผลอตัวขยับหนีเล็กน้อยแต่ก็เหมือนจะถูกรั้งเอาไว้ด้วยท่อนแขนแข็งแรง จูบตอบอีกฝ่ายอย่างเสียไม่ได้และเริ่มเข่าอ่อนเข้าจริงๆกับรสจูบที่มันดูจะร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ทอมแทบจะตาโตขึ้นมาเมื่อรับรู้ถึงมือหยาบแข็งแรงที่ตอนนี้หายเข้าไปในสาบเสื้อของเขา ลูบเบาๆลงบนผิวเนื้อจนเขาอดหน้าแดงไม่ได้กับความรู้สึกร้อนวาบแบบนี้ หอบน้อยๆเมื่ออเล็กซ์อ้าปากน้อยๆเพื่อให้เขาได้พักและกดจูบลงมาใหม่จนเขาแทบจะคลั้งตายอยู่แล้ว

 

 

 

 

 

/*/

 

 

 

 

 

คริสสบทออกมาคำโตหลังจากที่มาถึงตัวของทอมพอที แน่นอนว่าเขาแทบจะควบคุมตัวเองไม่ให้ถลามาทางนี้ไม่ได้ตั้งแต่เห็นว่าคู่รักที่ยืนจูบกันอยู่คือทอมและไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้ เขาแทบจะโมโหขึ้นมาจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้อยู่แล้วในตอนนี้ เขาเกลียดที่เห็นทอมอยู่กับคนอื่น…จูบกับคนอื่นและมันแย่มากๆเพราะมันบีบหัวใจเขาจนเจ็บไปหมด ยิ่งคิดว่ามีใครไม่รู้ได้กอดทอม ได้จูบทอม จูบริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนที่เคยชอบมันมากและเขาไม่มีทางยอมเด็ดขาด เขาออกแรงคว้าไปที่คอของคนที่สูงกว่าเขาเล็กน้อย รั้งชายหนุ่มออกมาและเหวี่ยงไปอีกทางจนไปชนกับแก้วเบียร์จนเกิดเสียงดัง พร้อมๆกับเสียงร้องอย่างตกใจจากหลายๆคน

 

“ไปตายซะ..”เขาแยกเขี้ยวคำรามเมื่ออีกฝ่ายพยายามลุกขึ้นมา เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการมาปาร์ตี้เซงๆตามเพื่อนๆเขาจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้!!! เขาแทบจะขบฟันแน่นเมื่อภาพที่อีกฝ่ายจูบทอมมันเข้ามาในหัวอีกครั้ง แทบจะถลาเข้าไปซ้ำคนบนพื้นแต่ก็ถูกหลายๆคนรั้งเอาไว้พร้อมกับเสียงร้องห้ามและเสียงสบท แถวนั่นแทบจะเงียบลงไปตามด้วยเจ้าของงานตัวเล็กผมน้ำตาลที่รีบวิ่งมาดู

 

“นี่มันเกิด…”เขาตวัดสายตาไปมองโทนี่ที่อ้าปากค้างน้อยๆ แต่เขาไม่สนใจมัน เพราะตอนนี้เขากำลังเปลี่ยนเป้าหมายมายังทอมที่ยืนค้างมองสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ ดวงตาสีสวยมันตวัดมามองเขาราวกับไม่เข้าใจและมันทำให้เขารีบก้าวเข้าไปใกล้ชายหนุ่มทันที

 

“เราต้องคุยกัน”เขาพูดเสียงเรียบ

 

“ไม่…”ทอมแทบจะตอบกลับโดยไม่หยุดเสียเวลาคิด แต่เขาไม่แคร์เพราะเขากำลังรั้งแขนของทอมให้ตามเขาออกมา และแทบจะไม่มีใครสนใจเขาเพราะทุกคนกำลังสนใจใครก็ตามที่ตอนนี้ลงไปอยู่บนพื้นและเขาเห็นจากหางตาว่าโทนี่กำลังช่วยให้ชายหนุ่มลุกขึ้นมาในที่สุด พร้อมคำพูดตะโกนดังลั่นที่บอกว่าเจ้าตัวแค่ทำแก้วแตกเท่านั่น

 

“นี่มันเกินไปแล้วคริส!!! เป็นอัทพาลหรือไง”เขาเหวี้ยงทอมเข้ามาในห้องๆหนึ่งของบ้านหลังใหญ่ของโทนี่ จัดการล็อกประตูอย่างรวดเร็วแล้วหันมาหาชายหนุ่มที่ยืนแยกเขี้ยวใส่เข้าอยู่

 

“แล้วนายไปทำบ้าอะไรอยู่ข้างล่างนั่น ตั้งใจจะทำอะไร”เขาคำรามดังลั่น คว้าท่อนแขนของทอมเข้ามาใกล้แล้วกดจูบลงบนริมฝีปากของชายหนุ่มทันที ทอมไม่แม้แต่จะจูบตอบเขารวมทั้งเม้มปากเข้าด้วยกันไว้แน่น บางอย่างมันแทบจะทำให้เขาโมโหขึ้นมาว่าทำไมทอมถึงจูบเขาไม่ได้แต่จูบไอ้หมอนั่นได้

 

คริสคำรามเสียงต่ำเมื่อรับรู้ถึงมือเรียวทั้งสองที่ข่วนเข้าอย่างแรงจนเขาต้องจับข้อมือทั้งสองของทอมเอาไว้ ดันอีกฝ่ายให้ถอยหลังไปจนกระทั้งทอมไปกระแทกเข้ากับกำแพงที่ด้านหลัง คริสใช่จังหวะนั่นไล่ลิ้นต้อนอีกฝ่ายที่เผลออ้าปากเล็กน้อย รสจูบหนักหน่วงที่เต็มไปด้วยโทษะและความตั้งการ และมันดูจะยิ่งแย่ลงไปเมื่อทอมยังพยายามขัดขืนเขาอยู่ จนคริสไม่มีทางเลือกนอกจากบีบข้อมือเรียวให้แรงขึ้นไปอีกให้ทอมหยุด อีกฝ่ายครางอื่อตามด้วยกัดลิ้นเขาเพื่อให้เขาหยุดและแน่นอนว่าเขาไม่หยุด…

 

“หยุด…”ทอมพยายามพูดแต่เขาไม่หยุดและเขาไม่ฟังอะไรทั้งนั่น พร้อมกับกดจูบลงไปหนักหน่วงมากยิ่งขึ้น ไล่ต้อนลิ้นเล็กของอีกฝ่ายจะรู้สึกว่าทอมขัดขืนน้อยลงบ้าง เอื่อมมือข้างหนึ่งออกไปปัดสิ่งของบนตู้ใกล้หัวเตียง แล้วดันตัวทอมขึ้นไปจนรู้สึกว่าอีกฝ่ายเผลอกำคอเสื้อเขาไว้แน่น มือหยาบแข็งแรงไล่ลงไปตามสะโพกกลมและเอวพอดีมือของทอม หายเข้าไปในเสื้อตัวบางส่วนอีกมือหนึ่งก็ละมาพยายามมถอดเสื้อกั๊กแขนยาวสีเข้มของทอมออกไป

 

“หยุดคริส…ไม่!”ทอมพยายามพูดอีกครั้งแต่เขาไม่หยุด ละริมฝีปากออกมาและไล่ต่ำลงมายังลำคอขาวผ่อง จงใจขบเม้นแรงๆเมื่อทอมหดตัวหนี

 

“บอกให้พอไง…หยุดบ้าได้แล้ว!”เขาแทบจะร้องออกมาเมื่อรู้สึกถึงแรงต่อยจากมือเรียวที่เขาพึ่งปล่อยให้เป็นอิสระ ความเจ็บจนเขารู้สึกชาที่หน้ามันทำให้เขานิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะรีบหันกลับมายังคนที่ตอนนี้พยายามจะปีนข้ามเตียงนอนเพื่อตรงไปยังประตูที่อยู่ห่างออกไป เจ้าของร่างสูงใหญ่แทบจะกระโดดตระครุบตัวอีกฝ่ายเอาไว้จนทอมร่วงลงมาบนที่นอน

 

“ปล่อย!!!!!!!!”ทอมขู่เสียงแข็งเมื่อเขาออกแรงรั้งแขนทั้งสองที่มันพยายามทำร้ายเขาให้ออกมาและกดลงไปยังที่นอนข้างๆ แทรกตัวเข้าไปตรงกลางลำตัวของทอมเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายถีบเขาได้ หอบหายใจถี่เพื่อใช่เรียวแรงทั้งหมดในการกดข้อมือทั้งสองไว้กับที่นอนให้ได้

 

“….”ทอมไม่ได้พูดอะไรอีกเมื่อในที่สุดพวกเขาก็ตกสู่ความเงียบ เขาทำได้แค่มองอีกฝ่ายที่อยู่ข้างใต้เขา ดวงตาสีสวยตอนนี้มันคลอไปด้วยน้ำตาและมันทำให้เขาเจ็บ ทอมไม่ได้มองสบตากับเขาเพียงแค่แส่หน้าไปทางอื่น แม้จะยังคงเม้มปากแน่นก็ตาม

 

“..ทำไมนายต้องทำแบบนี้”เขากระซิบเสียงเบาราวกับไม่รู้จะทำยังไงดี เขาเจ็บจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เขาเจ็บที่เห็นทอมไม่ยอมมองหน้าเขาแบบนี้ เขาเกลียดที่ทอมปฏิเสธเขา

 

“แล้วนายละต้องการอะไรจากฉันกันแน่คริส..”เขามองหยดน้ำตาใสไหลออกมาน้อยๆ มันทำให้เขาก้มหน้าลงไปจากภาพตรงหน้า พยายามทำสติให้ยังคงบังคับทอมต่อไปได้

 

“ฉันไม่สนใจหรอกว่านายจะพูดว่าอะไรทอม คลิปนั่นยังอยู่กับนายและฉันยังไม่เห็นตอนที่นายลบมัน…เรายังเหลือเวลาคบกันอีก1วัน”เขาเห็นทอมเผลอเม้มปากแน่นราวกับกำลังเจ็บปวดอยู่ข้างใน และเขาเองก็รู้สึกแย่ไม่แพ้กัน เขาไม่อยากเลิกกับทอมและเขาไม่สนว่าเขาจะต้องทำอะไรบ้างเพื่อให้ได้คบกับทอมต่อไป

 

“นายคิดว่ามันตลกหรือคริส”ทอมแทบจะขำออกมา “นายคิดว่ามันตลกนักหรือที่ทำกับฉันแบบนี้..นายรู้ไหมว่านายทำอย่างกับพวกหมาห้วงก้างที่ยังไงๆนายก็ไม่สนใจมัน!!! นายจะเอายังไงกันแน่!! นายไม่ได้รักฉันแล้วทำไมไม่ปล่อยฉันไปซักที!!”ทอมพยายามดิ้นอีกครั้งจนทำให้เขาต้องออกแรงกดอีกฝ่ายเอาไว้ บางอย่างในคำพูดนั่นมันทำให้เขาจุก

 

“..เพราะเรื่องคลิปนั่นไง”เขาพูดออกไปในที่สุดและมันทำให้ทอมนิ่ง เขาไม่ได้สนใจมันด้วยซ้ำ เขาไม่สนว่าจะมีคลิปบ้านั่นหรือไม่มี แค่เขาไม่รู้ว่าจะพูดยังไงก็เท่านั่น

 

“มันไม่มีหรอกคริส..”ทอมบอกเสียงขื่น “..มันไม่มีมาตั้งแต่แรกแล้ว ฉันกุเรื่องขึ้นมาทั้งหมด ฉันหลอกนายตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน มันไม่มีคริส..นายมันโง่เองที่เชื่อฉัน”เขาแทบจะรู้สึกชาวูบขึ้นมาเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดจบ

 

“อะไรนะ?”เขาเผลอถามออกไปจนเห็นทอมกระพิบตาน้อยๆเพื่อไล่หยาดน้ำตา อีกฝ่ายกำลังรวบรวมกำลังเพื่อพูดอะไรก็ตามในตอนนี้

 

“ฉันหลอกนาย..ไม่มีคลิปนั่นตั้งแต่แรก ฉันแค่รู้สึกว่านายเวลาจนตรอกแล้วมันน่าสนุกดีเท่านั่นเอง ไม่มีอะไรมากกว่านั่น…คิดดูสิว่าคืนนั่นนายอยู่กับสาวคนหนึ่งและฉันแค่แกล้งทำเป็นอยู่บนเตียงกับนายเท่านั่นเอง ฉันหลอกนายทุกอย่างคริส”เขาพยายามขบกรามเพื่อระงับอารมณ์ที่ตอนนี้มันปนกันไปหมดจนเขาอาจจะเผลอทำร้ายทอมก็ได้

 

“นาย…โกหกฉัน?”เขาถามเสียงเรียบกว่าปกติ เผลอยิ้มออกมาน้อยๆเมื่อเห็นทอมเชิดหน้าขึ้นสูง

 

“อะไรอีกที่นายหลอกฉันทอม อะไรอีกที่นายโกหก..ตอนนี้ที่นายแกล้งทำ…คำพูดนายคำไหนที่มันโกหกฉันอีกบ้าง…พูดสิ!!!!!!!!!!!”เขาคำรามลั่นอย่างโกรธจัดจนเห็นอีกฝ่ายสั่นน้อยๆแม้ว่าจะยังมองสบตาเขานิ่ง

 

“..เรื่องที่ฉันบอกว่ารักนาย”ทอมกระซิบเสียงแผ่ว “…ฉันโกหกทุกอย่าง ฉันไม่ได้รักนาย”เขาแทบจะรู้สึกราวกับเรียวแรงทั้งหมดหายไปในตอนนั่น แม้เขาจะมองสบตาสีเขียวคู่นั่นตลอดแต่ครั้งนี้เขากลับไม่รู้ว่าทอมพูดจริงแค่ไหน สายตาแบบเดียวกับที่มองเขา แบบเดียวกับที่บอกรักเขา และแบบเดียวกับที่บอกว่าเจ้าตัวโกหก ตอนนี้เขายิ่งกว่ารู้สึกว่าเป็นไอ้งั่งเสียอีกที่เผลอมีความรู้สึกและเจ็บขนาดนี้ เขามั่นใจว่าเขาคงจะปฏิเสธไม่ได้อีกแล้วว่าเขาหลงรักทอมจริงๆ มันทำให้เขาเผลอยิ้มออกมาแม้ว่าจะยังหลบหน้าอีกฝ่ายหนึ่งอยู่ รับรู้ถึงหยดน้ำตาร้อนผ่าวที่มันคลอขึ้นมาอย่างหาสาเหตุไม่ได้ และเขาไม่สนใจว่าทอมจะเห็นมันหรือไม่เห็น เขาแค่ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว…ให้ทอมรับรู้ก็ดีว่าทอมหลอกเขาสำเร็จจริงๆ

 

“..โกหกหรือ…”เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายตัวแข็งทื่อในยามที่เห็นหยดน้ำตาของเขา รับรู้ถึงสายตาหวานที่ตอนนี้มันแทบจะเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดเต็มไปหมด และเขากำลังมองสบตาคู่นั่นไม่แคร์ว่าหยดน้ำตาหยดหนึ่งจะหยดลงมาบนแก้มนิ่ม

 

“ฉันแค่…ฉัน…ฉันคิดว่าฉันเองก็อาจจะชอบนายเหมือนกันทอม…”เขาเห็นอีกฝ่ายตาโตขึ้นมาน้อยๆและเขามั่นใจว่าทุกอย่างมันจบแล้วจริงๆ

 

“แผ่นนายเยี่ยมมากทอม…ฉันยอมแพ้ ยอมแล้ว…”เขาพูดอีก เบาหวิวจนไม่แน่ใจว่าพูดออกไปไหม “..ตอนนี้ฉันเจ็บเป็นบ้า เยี่ยม…ฉัน…นายคงสะใจเป็นบ้าที่สุดท้ายก็เห็นแคปของชมรมอเมริกันฟุตบอลเสียน้ำตาต่อหน้านาย นายหลอกฉันจนฉันคิดจริงๆซะอีกว่านายชอบฉัน…ที่ทำดีทั้งหมดเพื่อหลอกฉันใช่ไหม? ไม่มีความจริงเลยใช่ไหม”เขาเห็นทอมราวกับสำลักคำพูดของตัวเองจนพูดอะไรไม่ออก และเขาไม่อยากฟังมันอีกแล้ว เขาทนไม่ไหวแล้วเมื่อรู้ตัวว่ารักแต่มันก็ไม่ได้มีค่าอะไรมาตั้งแต่แรก

 

“คริส…”เขายันตัวออกมาจากอีกฝ่ายพร้อมกลับพึมพำขอโทษเบาๆ เขาอยากจะออกไปให้พ้นๆจากที่แบบนี้ซักที เขาทนเห็นหน้าทอมไม่ได้อีกแล้ว ทนได้ยินเสียงหวานๆที่มันเรียกชื่อเขาอย่างสั่นเครือแบบนี้ไม่ได้ มันทำให้เขามีความหวังและทำให้คิดเข้าข้างตัวเองว่าทอมรักเขาจริงๆ